مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (Aug 2014)

تأثیر تمرین ویبریشن و مکمل‌سازی کراتین بر عملکرد عصبی- عضلانی و آمادگی جسمانی در زنان سالمند

  • سمانه میرزایی,
  • نورالدین کریمی,
  • فرشته قراط,
  • رباب صحاف,
  • علی صمدی,
  • مصطفی رحیمی,
  • مصطفی قلی صابریان

Journal volume & issue
Vol. 21, no. 3
pp. 402 – 415

Abstract

Read online

زمینه و هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر کوتاه‌مدت تمرین ویبریشن همراه با مکمل‌سازی کراتین بر برخی از عوامل آمادگی جسمانی و عملکرد عصبی- عضلانی زنان سالمند بود. مواد و روش‌ها:جامعه‌ی آماری زنان سالمند بالای 60 سال بودند که بدین منظور، 22 نفر زن سالمند سالم انتخاب و به‌صورت تصادفی به سه گروه تمرین ویبریشن و مکمل کراتین (8n=)، تمرین ویبریشن و دارونما (7n=) و کنترل (7n=) تقسیم شدند. گروه تمرین ویبریشن و کراتین تمرینات را که شامل 6 وضعیت بدنی بود، به‌مدت 10 روز و براساس اصل اضافه بار با فرکانس 35-30 هرتز و دامنه‌ی 5 میلی‌متر انجام‌دادند و همزمان، 20 گرم کراتین در روز در 5 روز اول و 5 گرم کراتین در روز در 5 روز بعدی مصرف‌کردند. گروه تمرین ویبریشین و دارونما به‌جای کراتین از دکستروز استفاده‌کردند. عوامل مورد ارزیابی شامل قدرت ایستای دست و پا (دینامومتر)، قدرت پویای پا (دستگاه بازکردن زانو)، تعادل ایستا (ایستادن روی یک پا) و پویا (بلندشدن و راه رفتن)، عملکرد پایین تنه (30 متر راه رفتن، تاندم گیت و بلندشدن و نشستن روی صندلی) و انعطاف‌پذیری (نشستن و رساندن) بود. از آزمون‌های آماری تحلیل واریانس یک راهه و تحلیل کواریانس برای بررسی اثر اصلی و آزمون‌های تعقیبی Tukey و Sidak برای مقایسه‌ی دو به دوی گروه‌ها استفاده‌شد (05/0≥P). یافته‌ها: نتایج آزمون آنوا نشان‌داد در قدرت ایستای دست (89/0p=)، عملکرد پایین تنه در آزمون تاندم گیت (25/0p=) و انعطاف‌پذیری (59/0p=) تفاوت معناداری در بین گروه‌ها وجودنداشت، ولی قدرت ایستای پا و عملکرد در آزمون راه رفتن 30 متر در گروه تمرین و مکمل کراتین در مقایسه با گروه کنترل به‌طورمعناداری بهتر بود، به ترتیب (016/0p=) و (020/0p=). به‌ علاوه، نتایج آزمون کواریانس نشان داد تفاوت معنا‌داری در متغیرهای تعادل ایستا (11/0p=) و عملکرد نشستن و برخاستن (68/0p=) بین گروه‌ها وجودنداشت، اما هر دو گروه تمرین ویبریشن و مکمل کراتین و تمرین ویبریشن و دارونما در مقایسه با گروه کنترل در تعادل پویا (به ترتیب (001/0p=) و (009/0p=)) و قدرت پویای پا (به ترتیب (001/0p=) و (001/0p=)) عملکرد بهتری داشتند. نتیجه‌گیری:بر اساس نتایج پژوهش حاضر، به‌نظرمی‌رسد تمرین ویبریشن همراه با مکمل‌سازی کراتین در کوتاه‌مدت، می‌تواند باعث بهبود معنا-دار قدرت ایستا و پویای پاها، تعادل پویا و عملکرد راه رفتن 30 متر در زنان سالمندشود. به‌علاوه، به‌نظرمی‌رسد که مصرف مکمل کراتین در کنار تمرین ویبریشن کل بدن، ممکن است تأثیر مضاعفی بر قدرت ایستای پا و عملکرد راه رفتن 30 متر داشته‌باشد.

Keywords