بررسی رابطه بین وضعیت جلو آمدن سر و نقاط ماشه‌ای در عضله تراپزیوس با گردن‌درد مزمن

Abstract

مقدمه: گردن‌درد مزمن یکی از علل شایع مراجعه افراد به مراکز فیزیوتراپی است که ممکن است در ارتباط با وضعیت نامناسب بدنی از جمله قرار گرفتن طولانی سر، گردن و شانه‌ها در وضعیت نامناسب در حین کارهای روزمره باشد. این تحقیق به منظور بررسی رابطه گردن درد مزمن و نقاط ماشه‌ای با جلو آمدن سر در افراد مبتلا به گردن‌درد در محدوده سنی 60-20 سال در مقایسه با افراد سالم انجام شد. مواد و روش‌ها: در پژوهش حاضر، 31 بیمار دارای درد مزمن گردن و 31 فرد سالم شرکت داشتند. توسط یک دوربین دیجیتال از افراد و از نمای جانبی راست عکس‌هایی تهیه شد و با استفاده از نرم‌افزار ImageJ زوایای جلو آمدن سر و شانه اندازه‌گیری شد. از آزمون‌های t و 2c برای تحلیل اطلاعات استفاده شد. یافته‌ها: ارتباط معنی‌داری بین درد مزمن گردن و جلو آمدن سر به دست آمد (0001/0 > P). به این صورت که در افراد بیمار نسبت به افراد سالم میانگین زوایای جلو آمدن سر کمتر بود، یعنی جلوآمدگی سر بیشتر بود. همچنین ارتباط معنی‌داری بین درد مزمن گردن و جلو آمدن شانه وجود داشت (0001/0 > P). به این صورت که در افراد بیمار نسبت به افراد سالم جلوآمدگی شانه بیشتر بود. ارتباط قوی و معنی‌داری بین گردن‌درد مزمن با وجود نقاط ماشه‌ای در عضله تراپزیوس دیده شد (0001/0 > P). نتیجه‌گیری: با توجه به وجود رابطه بین گردن درد مزمن و جلو آمدن سر و شانه می‌توان در برنامه درمانی این بیماران بر اصلاح وضعیت‌های نامناسب سر و شانه تأکید کرد. همچنین با توجه به رابطه نقاط ماشه‌ای عضله تراپزیوس با گردن‌درد پیشنهاد می‌گردد که در معاینه بیماران مبتلا به گردن‌درد مزمن وجود این نقاط ماشه‌ای بررسی شود و در درمان این بیماران به کمک روش‌های مختلف فیزیوتراپی این نقاط خاموش گردند. کلید واژه‌ها: گردن‌درد مزمن، جلو آمدن سر، جلو آمدن شانه