مطالعات کارآفرینی و توسعه پایدار کشاورزی (Sep 2015)
کارآفرینی در بخش کشاورزی از طریق ایجاد و گسترش مشاغل خانگی
Abstract
امروزه با توجه به افزایش سریع جمعیت از یکسو و لزوم توجه به اشتغالزایی کافی برای نیروی کار عظیم و در حال افزایش، لازم است از بدیلهای مناسبی برای پویایی اقتصاد خانوار استفاده کرد. کسب و کارهای خانگی (مشاغل خانگی) راهکاری مهم برای تحقق این هدف محسوب میشود. قابلیت انجام این نوع کسب و کار به دلیل داشتن مزایای فراوانی نظیر؛ توازن بین مسوولیت اعضای خانواده و اشتغال آنان و ایجاد زمینههای کار خانوادگی و امکان انتقال تجارب از طریق آموزش غیر رسمی به شیوه استاد-شاگردی بین اعضای خانواده مورد توجه ویژه است. قانون ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی که در سال 1389 تصویب گردید، بستری برای تسهیل کارآفرینی در بخشهای مختلف اقتصاد ایران از جمله بخش کشاورزی فراهم کرده است. شناسایی و توسعه ظرفیتهای کسب و کار خانگی در جهت توسعه فرصتهای شغلی، کاهش هزینههای تولید و خدمات برای حضور فعال و مستمر در بازار رقابت، افزایش بهرهوری سرمایه و افزایش درآمد خانواده، ارتقاء مدیریت کسب و کار خانگی از طریق پیوند با بنگاههای بالادستی و تشکلهای خوشهای، اتحادیهها و نهایتا تسهیل مقررات مربوط به کسب و کار خانگی از جمله اهداف این قانون است. در این مقاله، ضمن بررسی فرصتهای کسب و کار خانگی در بخش کشاوری چارچوبهایی که قانون مزبور به منظور تحقق کارآفرینی بر آن تاکید داشته است و استلزامات مورد نیاز برای نهادینه کردن آن بیان گردیده است.
