بررسی اثر آبیاری تکمیلی بر عملکرد و کارایی مصرف آب سه رقم عدس (Lens Culinaris L.)

Abstract

در این پژوهش اثر اعمال چهار سطح آبیاری تکمیلی بر کارایی مصرف آب و عملکرد سه رقم عدس (کیمیا، ILL6037 و قزوین) در دو سال زراعی 92-1391 و 93-1392 بررسی شد. آزمایش‌ها در ایستگاه تحقیقاتی گروه مهندسی آب پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه، با بهره‌گیری از گلدان‌های موجود به‌صورت فاکتوریل دوعامله و بر پایۀ طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. سطوح مختلف آبیاری تکمیلی عبارت بود از: آبیاری در مراحل گل‌دهی، غلاف‌دهی، دانه‌دهی و یک حالت بدون انجام آبیاری تکمیلی. زمان اعمال تیمارهای آبیاری تکمیلی در مراحل گل‌دهی، غلاف‌دهی و دانه‌دهی، به‌ترتیب با مشاهدۀ 50 درصد به گل نشستن بوته‌ها، غلاف‌بستن و شروع دانه‌بستن سنبله‌ها بود. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه مربوط به رقم کیمیا در تیمار آبیاری تکمیلی در مرحلۀ دانه‌دهی بود که به‌ترتیب برای سال‌های اول و دوم، 3/122 و 1/104 گرم در مترمربع به دست آمد. در هر دو سال، رقم کیمیا نسبت‌به دو رقم دیگر تحت تیمار آبیاری تکمیلی در مرحلۀ دانه‌دهی، بیشترین کارایی مصرف آب را به خود اختصاص داد. همچنین بیشترین میزان پروتئین، از آنِ رقم کیمیا در تیمار دیم (بدون آبیاری تکمیلی) بود که به‌ترتیب برای سال‌های اول و دوم 01/30 و 60/30 درصد به دست آمد.

Keywords

• پروتئین
• دانه‌دهی
• دیم
• کیمیا
• گلدان