Biblijne podstawy eklezjalnej duchowości communio

Abstract

Proces sekularyzacji i relatywizacji życia współczesnego człowieka dotyka wierzących w ich doświadczeniu Kościoła. Jednocześnie zauważalne jest zainteresowanie duchowością, ale często o charakterze zindywidualizowanym i pozaeklezjalnym. Stąd wynika konieczność refleksji nad właściwym rozumieniem tożsamości i misji Kościoła. Adekwatnym pojęciem dla opisania tej tożsamości jest communio. Artykuł wyjaśnia właściwe jego rozumienie w kluczu biblijnym ze względu na wieloznaczność, która występuje w publikacjach z zakresu teologii, a także w naukach pozateologicznych. Szczególnego znaczenia nabiera ono na gruncie teologii duchowości, określając charakter jedności pomiędzy Bogiem a człowiekiem. Analiza Starego Testamentu odsłania istotne aspekty komunijne wynikające z Przymierza. Analiza Nowego Testamentu wskazuje zaś, że w Jezusie Chrystusie dokonała się pełnia komunijnego zjednoczenia, która znajduje swoją kontynuację w Kościele. Z tego względu duchowość chrześcijanina musi być interpersonalna, chrystocentryczna, chrystoformiczna oraz eklezjalna. Ten proces kształtuje życie moralne, znajdujące swoje odzwierciedlenie w życiu indywidualnym, społecznym, ekonomicznym, a nawet politycznym.

Keywords

• duchowość biblijna
• duchowość eklezjalna
• duchowość chrześcijańska
• świętość
• communio
• zjednoczenie