Postawa chrześcijan wobec „Zarazy Cypriana” w świetle źródeł epoki

Abstract

W III wieku po Chr. Cesarstwo rzymskie przechodziło poważne przeobrażenia. Najnowsze badania wskazują, że jednym z wyzwań jakie przed nim stanęły w tym okresie była tzw. „Zaraza Cypriana”. Rozpoczęła się ona w 249 r. w Egipcie i trwała z przerwami do 262 r., wracając prawdopodobnie jeszcze w 270 r. W tym okresie nawiedziła praktycznie wszystkie regiony państwa rzymskiego. Jej wpływ na sytuację Cesarstwa był bardzo duży i jest wskazywana jako istotny element jego kryzysu i czynnik motywujący przemiany. Zaraza Cypriana stanowiła nie mniejsze wyzwanie także dla Kościoła, który musiał zmierzyć się w tym okresie także z prześladowaniem Decjusza. Artykuł analizuje postawę i działania chrześcijan w obliczu tej pandemii w świetle zachowanych źródeł współczesnych wydarzeniom. W tekście są omówione źródła dotyczące tematu, oraz stan wiedzy dotyczącej identyfikacji patogenu. Jako zasadnicze elementy postawy chrześcijańskiej są wskazane: próba zrozumienia i ukazania sensu bieżących doświadczeń, czynna pomoc chorym i troska o godny pochówek zmarłych, obrona przed oskarżeniami ze strony pogan, którzy w chrześcijanach wskazywali winnych ustania pax deorum i sprowadzenia klęsk.

Keywords

• Cyprian z Kartaginy
• Zaraza Cypriana
• Chrześcijaństwo
• Kościół starożytny
• kryzys III wieku