بررسی سطح سرمی ویتامین D در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی

Abstract

مقدمه: ویتامین Dیک هورمون پرواستروئیدی با اثرات چندگانه سیستمیک از جمله تنظیم سیستم ایمنی می باشد. تاثیر سطح سرمی این ویتامین بر روی پیشرفت بعضی از بیماریها از جمله پسوریازیس و سرطان دهان گزارش شده است. در این مطالعه سطح سرمی این هورمون در بیماران مبتلا به لیکن پلان که یک بیماری خودایمنی بوده و پیش سرطانی محسوب می شود، اندازه گیری شد. مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد 66 بیمار مبتلا به لیکن پلان دهانی و ٣٠ فرد سالم مورد مطالعه قرار گرفتند. سطح سرمی ویتامین D با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. اطلاعات توسط آزمون من ویتنی و T- test تحلیل شد. یافته ها:تعداد ٢٦ نفر (4/39٪‏) از بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی دچار کمبود ویتامین Dو ٣١ نفر (٤٧٪‏) مقادیر ناکافی از ویتامین D داشتند. در حالیکه ٩ نفر(٣٠٪‏) و ١٥ نفر (٥٠٪‏) از افراد کنترل به ترتیب دچار کمبود ویتامین D و مقدار ناکافی ویتامین D بودند. مقادیر سرمی ویتامین D در دو گروه ارتباط معناداری نداشت. همبستگی معکوس و معنی داری بین سن و کمبود ویتامین D در افراد نیز مشاهده شد. (015/0=P) نتیجه گیری:سطح سرمی ویتامین D ، در درصد بالایی از بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی کاهش نشان می دهد. با توجه به شیوع کمبود ویتامین D در سطح جامعه، تاثیر این کمبود در پاتوژنز بیماری نیاز به مطالعات وسیعتر دارد.

Keywords

• ویتامینD
• لیکن پلان دهانی
• اتیولوژی