اثر تمرینات تحریک دهلیزی بر مهارت های حرکتی کودکان سندرم داون

Abstract

مقدمه و اهداف سندرم داون به عنوان یک اختلال ژنتیکی از عوامل عمده کم­توانی ذهنی، منجر به تاخیر در مهارت­های حرکتی می­گردد. از آنجایی که دیسپلازی ساختار داخلی گوش در این افراد شایع و ناهنجاری گوش داخلی در حدود 75 درصد از بیماران مشاهده شده است، پژوهش حاضر به دنبال بررسی تاثیر تمرینات تحریک دهلیزی بر مهارت­های حرکتی کودکان سندرم داون می­باشد. مواد و روش­ ها نمونه آماری مطالعه حاضر شامل 20 دانش­آموز دختر سندرم داون (با میانگین سنی/2±2/10 سال، قد 4/9±1/125 سانتی­متر، وزن 8/5±/32 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 6/3±5/20 کیلوگرم بر متر مربع) بود که به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. پروتکل تمرینی، برنامه ذهن در تکاپوی حرکت با هدف تحریک دهلیزی در قالب بازی، متشکل از 15 ایستگاه، 3 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته انجام گرفت. برای ارزیابی مهارت­های حرکتی از آزمون برونینکز-اوزرتسکی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با نرم­افزار SPSS نسخه 20 در سطح معناداری 05/0P≤ با روش آنالیز دوراهه انجام شد. یافته ­ها نتایج مطالعه حاضر نشان داد پس از اتمام دوره مداخله، عوامل سرعت دویدن و چابکی (05/0P≤)، تعادل (05/0P≤)، هماهنگی دوسویه (05/0P≤)، قدرت (05/0P≤)، سرعت پاسخ (05/0P≤)، سرعت و چالاکی اندام فوقانی (05/0P≤) در مجموع مهارت حرکتی درشت (05/0P≤) و مهارت حرکتی ظریف (05/0P≤) تفاوت معناداری را در گروه تجربی نشان دادند. نتیجه­ گیری ارزیابی مهارت حرکتی کودکان سندرم داون، بهبود توانایی حرکتی آنها را در پی 8 هفته تمرینات تحریک دهلیزی نشان داد. بر اساس یافته­های پژوهش حاضر توصیه می­شود با انجام یک مداخله با استفاده از تمرینات تحریک دهلیزی به بهبود و ارتقای مهارت حرکتی کودکان سندرم داون کمک شود، هرچند برای نتیجه­ گیری قطعی نیاز به مطالعات بیشتری است.

Keywords

• تمرینات تحریک دهلیزی
• مهارت حرکتی
• سندرم داون