پژوهش سیستم‌های بس‌ذره‌ای (Feb 2012)
بررسی اثر دمای تکلیس در ایجاد خاصیت فرومغناطیسی در ذرات بسیار ریز ابررسانای دمای بالای HoBa2Cu3O7-δ
Abstract
در این تحقیق بهمنظور بررسی تأثیر دمای تکلیس در ایجاد خاصیت فرومغناطیسی در ذرات بسیار ریز (زیرمیکرومتری) ابررسانای دمای بالا HoBa2Cu3O7-δ، نمونههایی با استفاده از روش سیترات ژل در دماهای تکلیس متفاوت تهیه شده است. در این روش از نمکهای نیترات Ho، Ba و Cu با خلوص بالا به عنوان مواد اولیه و از اسید سیتریک به عنوان عامل کمپلکس‌ساز استفاده شده است. تعیین فاز و بررسی خواص ساختاری نمونهها توسط الگوی پراش اشعه‌ی X (XRD)، تشکیل ساختار اورتورومبیک پودرهای ریز و نمونه‌ی حجمی را تأیید میکند. ریخت نمونهها نیز توسط تصاویر میکروسکپ الکترونی روبشی (SEM) مورد بررسی قرار گرفته است. دمای بحرانی گذار به حالت ابررسانایی، که از طریق اندازهگیری پذیرفتاری مغناطیسی تعیین شده است، حدود K93 برای نمونه‌ی حجمی میباشد. در ذرات زیرمیکرومتری ابررسانا، به دلیل کاهش مقدار اکسیژن در حین واکنش تجزیه سیترات در طی فرآیند ساخت، دمای گذار کاهش یافته است. خواص مغناطیسی این ذرات نیز در دمای اتاق بهوسیله‌ی مغناطیس‌سنج با نمونه‌ی نوسانی (VSM) اندازهگیری شده که حضور خاصیت فرومغناطیسی در ذرات زیرمیکرومتری این ماده در دمای اتاق را نشان میدهد. در حالی که نمونه‌ی حجمی همین ماده که از حرارت دادن پیش ماده در دماهای بالا به‌دست می‌آید، منحنی مغناطش خطی را که مشخصه‌ی ابررساناهای (123) حجمی است، نشان میدهد.
