بررسی ساختار عاملی، پایایی و روایی پرسشنامه همجوشی فکر (TFI) در دانشجویان

Abstract

مقدمه: با توجه به اهمیت همجوشی فکر در تداوم نشانه‌های اختلال وسواس، این مطالعه برای ارزیابی روایی و پایایی پرسشنامه همجوشی فکر در ایران، انجام گردید. روش: در یک مطالعه توصیفی - مقطعی ابزار سنجش همجوشی فکر موردبررسی قرار گرفت. ابتدا برای استفاده از ابزار از مؤلف آن اجازه گرفته و سپس به زبان فارسی ترجمه شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه تهران که 309 نفر از دانشجویان به روش خوشه‌ای تصادفی چندمرحله‌ای از بین آن‌ها انتخاب شدند. برای تحلیل داده‌ها، از روش آلفای کرونباخ و روشی روایی سازه استفاده شد. نتایج: پایایی پرسشنامه همجوشی فکر با استفاده از روش آلفای کرونباخ و باز آزمایی بافاصله زمانی 50 روزه مورد تحلیل قرار گرفت و ضرایب همبستگی آن به ترتیب 0.93 و 0.81 به دست آمد. روایی پرسشنامه همجوشی فکر با استفاده از روش تحلیل عاملی و روایی سازه با اجرای پرسشنامه آمیختگی فکر - عمل برآورد شد. بین پرسشنامه همجوشی فکر و پرسشنامه آمیختگی فکر - عمل ضریب همبستگی مثبت و معنادار (0.872) در سطح معناداری (p <0/001) به دست آمد. همچنین نتایج تحلیل عامل اکتشافی نشان می‌دهد که سه عامل آمیختگی فکر-رویداد، آمیختگی فکر-عمل و آمیختگی فکر-شی را برای پرسشنامه همجوشی فکر در کل 75 درصد از واریانس را تبیین می‌کند. بحث و نتیجه‌گیری: پرسشنامه همجوشی فکر، ابزاری دارای پایایی و روایی است و می‌تواند برای سنجش نظریه فراشناخت ولز و همجوشی فکر در جمعیت‌های بالینی و نرمال استفاده شود.

Keywords

• پایایی
• روایی
• پرسشنامه همجوشی فکر
• پرسشنامه آمیختگی فکر - عمل