Poetyzmy i ich funkcja w poezji religijnej polskiego Oświecenia (na wybranych przykładach)

Abstract

Celem pracy jest omówienie poetyzmów jako kategorii lingwistycznej, która funkcjonuje w poezji religijnej polskiego Oświecenia. Wyodrębniamy w tej grupie poetyzmy stylistyczne, które mają odpowiedniki neutralne i poetyzmy semantyczne. Poetyzmy semantyczne to leksemy, które są zakorzenione w tradycji poetyckiej, tworzą one stałe związki wyrazowe i dotyczą określonych pól semantycznych takich jak np. istoty nadprzyrodzone (bogini, anioł), zjawiska przyrody (księżyc, zorza) nazwy przedmiotów konwencjonalnie pięknych (róża, perła). W celu uniknięcia ocen anachronicznych (tzw. przesłony czasowej) leksemy konfrontowane są ze słownikami z epoki (S. Linde, K. Brodziński, I. Włodek).

Keywords

• стилистические поэтизмы
• семантические поэтизмы
• торжественность
• духовность