ارزیابی تأثیر هزینه‌های نمایندگی بر تفاوت‌های دائمی و موقتی مالیات

Abstract

پرداخت‌های مالیاتی از جمله هزینه‌های عمده‌ای است که افراد و بنگاه‌ها به موجب فعالیت‌های درآمدزای خود متحمل می‌شوند. ایجاد تفاوت‌های دائمی و موقتی مالیاتی به عنوان یک فعالیت خطرزا به شمار می‌رود که می‌تواند خساراتی برای سهامداران به همراه داشته باشد. اما مسئله نمایندگی و افزایش هزینه‌های نمایندگی در شرکت‌ها موجب افزایش تفاوت‌های مالیاتی می‌شود. اما در نبود شواهد علمی و تجربی مناسب در زمینه تفاوت‌های مالیاتی، پژوهش حاضر به ارزیابی تأثیر هزینه‌های نمایندگی بر تفاوت‌های دائمی و موقتی مالیات پرداخته است. در این پژوهش از چهار معیار نسبت به‌کارگیری دارایی، هزینه‌های اختیاری، نسبت کیوتوبین و نسبت جریان نقد آزاد جهت سنجش هزینه‌های نمایندگی استفاده شده است. در همین راستا نمونه‌ای متشکل از 143شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1400-1394انتخاب و آزمون شده است. نتایج با استفاده از روش رگرسیون چند متغیره نشان می‌دهد که از معیارهای منتخب برای سنجش هزینه‌های نمایندگی، فقط جریان نقد آزاد دارای رابطه معنادار غیرمستقیم با تفاوت‌های دائمی مالیات می‌باشد و همچنین نتایج نشان داد هر چهار معیار در نظر گرفته شده جهت سنجش هزینه‌های نمایندگی دارای رابطه معناداری با تفاوت موقتی مالیاتی می‌باشد که جریان نقد آزاد و نسبت کیوتوبین دارای رابطه معنادار غیرمستقیم و نسبت بکارگیری دارایی‌ها و نسبت هزینه‌های اختیاری دارای رابطه مستقیم و معناداری با تفاوت‌های موقتی مالیات می‌باشد.

Keywords

• تفاوت دائمی مالیاتی
• تفاوت موقتی مالیاتی
• هزینه‌های نمایندگی