اثر سطوح مختلف اسانس دارچین بر ترکیبات شیمیایی، فراسنجه های تولید گاز و پایداری هوازی سیلاژ یونجه در شرایط آزمایشگاهی

Abstract

این پژوهش به ­منظور بررسی اثر سطوح مختلف اسانس ­دارچین (صفر، 60 و 120 میلی­گرم اسانس به ­ازای هر کیلوگرم ماده تر) بر ترکیبات شیمیایی، پایداری­ هوازی و فراسنجه­های تولید گاز سیلاژ یونجه در شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت.تیمارهای آزمایشی شامل تیمار یونجه بدون افزودنی (شاهد)، یونجه همراه با اسانس­ دارچین با سطح 60 میلی­گرم بر کیلوگرم و یونجه به­ علاوه اسانس ­دارچین با سطح 120 میلی­گرم بر کیلوگرم بودند. سیلوهای تهیه شده به مدت 60 روز در دمای اتاق نگهداری شدند. پس از باز نمودن سیلوها، ترکیبات شیمیایی تیمارهای مورد آزمایش و همچنین پایداری هوازی سیلاژها اندازه­گیری شد. اندازه­گیری قابلیت تولید­ گاز با استفاده از روش درون آزمایشگاهی با پنج تکرار در ساعت­های 2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 36، 48، 72، 96 و 120 انجام گرفت. داده­های حاصل در قالب طرح کاملاً تصادفی تجزیه شدند. نتایج نشان دادکه افزودن اسانس در هر دو سطح به سیلاژ یونجه، میزان pH سیلاژ را به ­طور معنی­داری نسبت به تیمار شاهد کاهش داد (05/0>P). همچنین افزودن اسانس دارچین در سطح 60 میلی­گرم به سیلاژ یونجه غلظت کربوهیدرات­های محلول در آب (80/4 درصد) را نسبت به شاهد (08/4 درصد) افزایش داد (05/0>P). میزان پروتئین خام در تیمارهای مکمل شده با اسانس دارچین افزایش (47/12 درصد) یافت. میزان پایداری هوازی در تیمارهای فرآوری شده با اسانس دارچین نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. افزودن 60 میلی­گرم در کیلوگرم اسانس دارچین موجب کاهش حجم گاز تولیدی (7/128 میلی­لیتر به ازای گرم ماده خشک) در مقایسه با تیمار شاهد (52/136 میلی­لیتر به ­ازای گرم ماده خشک) شد (05/0>P). در مجموع، داده­های بدست آمده نشان­دهنده اثر مثبت اسانس دارچین بر کیفیت سیلاژ یونجه و خصوصیات تخمیری آن بود.

Keywords

• اسانس دارچین
• پایداری هوازی
• تولید گاز آزمایشگاهی
• سیلاژ یونجه