Od syntezy sztuk do sztuki post-medialnej

Abstract

Znany romantyczny pogląd, dotyczący syntezy sztuk, został zakwestionowany przez współczesne wyeksponowanie użycia nowych mediów. Rozpoczęto analizę takich terminów, jak „intermedia” i „multimedia”, oraz różnicy między różnorodnymi środkami mediów i wyrażaniem wspólnego horyzontu poznawczego różnych dziedzin. W multimedialnych przedstawieniach artysta uczestniczył w rzeczywistości współtworzonej przez nowe technologie. Z drugiej jednak strony, odbiór komunikatu był efektem świadomego i aktywnego zaangażowania odbiorcy. Kolejnym krokiem w tworzeniu pełnej jedności świata tworzonego przez twórcę i odbiorcę są instalacje, pojawiające się w rzeczywistości wirtualnej „wnętrza komputera” lub w wyniku teleobecności. Złudzenie kontaktu z wielowymiarową, dynamiczną rzeczywistością może stanowić przykład współczesnego dzieła totalnego. Równocześnie wybór przez artystę środka wykorzystanego do takiego procesu komunikacji prowadzi zazwyczaj do zaangażowania innego środka. Nie chodzi tu jedynie o przykład dzieła intermedialnego, lecz raczej o sytuację post-medialną; badanie artystycznego charakteru całej komunikacji, procesu intermedialnego.