بررسی رعایت اصول حفاظتی اشعه در مطبهای دندانپزشکی شهر مشهد

Abstract

مقدمه: رادیوگرافی ابزاری ضروری درتشخیص، طراحی و کارآیی درمان می باشد. دندانپزشکان با سطح آگاهی و عملکرد متفاوت از دستگاههای رادیوگرافی داخل دهانی استفاده می کنند. هدف تحقیق حاضر، بررسی تجهیزات رادیوگرافی و رعایت اصول حفاظتی اشعه در مطبهای دندانپزشکی مشهد بوده است. مواد و روشها:در این مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی، که در سال 1394 انجام شد، 232 مطب دندانپزشکی در شهر مشهد مورد ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات دموگرافیک دندانپزشکان، شرکت در دوره های آموزشی،کاربرد دوزیمتر، روشهای حفاظتی بیمار و پرسنل و ویژگیهای دستگاه ثبت گردید. برای توصیف و تحلیل داده ها از نرم افزار آماریSPSS ویرایش 19 استفاده گردید. یافته ها: براساس نتایج، 9/22 درصد دستگاههای رادیوگرافی مجهز به سیستم دیجیتال بودند. کاربرد گیرنده تصویر فیلم E ، 1/77 درصد و تکنیک نیمساز 7/79 درصد بدست آمد. در اغلب مطبها از شیلد تیروئید (6/61%) و پیش بند سربی (7/54%) استفاده نمی شد. در زمینه روش حفاظتی پرسنل، کاربرد پاراوان سربی (4/47%) و رعایت فاصله (2/30%) در مرتبه بعدی قرار گرفت. کنترل کیفی سالانه دستگاه تقریباً در 65 درصد مطبها انجام می شد. در کل میانگین درصد امتیاز رعایت اصول حفاظتی 9/42 بدست آمد و وضعیت متوسط در 77 درصد مطبها مشاهده گردید. بین میانگین امتیاز رعایت اصول حفاظتی و متغیرهای جنس و سابقه کاری دندانپزشکان رابطه معنی داری بدست نیامد. نتیجه گیری:تجهیزات رادیوگرافی مختلفی جهت افزایش کیفیت تصویر و کاهش دوز جذبی بیمار وجود دارد. با توجه به وضعیت متوسط رعایت اصول حفاظت اشعه در اکثر مطبها، ارائه آموزشهای لازم و نظارت دقیق در بکارگیری دستورالعملها و تجهیزات توصیه می گردد.

Keywords

• مطب دندانپزشکی
• رادیوگرافی داخل دهانی
• حفاظت اشعه