بررسی ارتباط ابعاد فرسودگی شغلی با محیط فیزیکی و امکانات محل کار در بهورزان استان گلستان

Abstract

زمینه و اهداف: فرسودگي شغلي واكنش کارکنان در برابر تنش هاي مزمن می‌باشد و تأثیرات مخرب جسمی و روحی و پیامدهای سازمانی نامطلوبی را برای شاغلین به همراه دارد. هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط ابعاد فرسودگی شغلی با محیط فیزیکی و امکانات محل کار در بهورزان استان گلستان بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، از بین 1275 بهورز شاغل در استان گلستان، 1141 نفر در مطالعه شرکت نمودند. ابزار جمع‌آوري داده ها شامل دو پرسشنامه شرایط فیزیکی و امکانات محل کار و پرسشنامه فرسودگی شغلی مزلاچ بود. از تمام شرکت کنندگان رضایت شفاهی کسب گردید و پاسخهای آنان محرمانه باقی ماند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSSو آزمون Chi-Square در سطح معنی داری 0/05آنالیز شد. یافته‌ها: 17/5% بهورزان شرایط فیزیکی محیط کار و 24/8% امکانات خانه بهداشت را ضعیف می دانستند. حیطه خستگی عاطفی با وضعیت محیط فیزیکی و وضعیت امکانات خانه بهداشت از نظر آماری ارتباط معنی داری داشت (0/005>p). حیطه های مسخ شخصیت و کاهش عملکرد فردی با وضعیت محیط فیزیکی و امکانات خانه بهداشت از نظر آماری ارتباط معنی داری نداشت (0/005<p). نتیجه‌گیری: با توجه به شرایط فیزیکی و امکانات نسبتاً نامطلوب خانه‌های بهداشت، به منظور بهبود و رفع خستگی عاطفی بهورزان بهبود شرایط فیزیکی و وضعیت امکانات خانه‌های بهداشت پیشنهاد می‌گردد.

Keywords

• فرسودگی شغلی، محیط فیزیکی، امکانات محل کار، بهورز، استان گلستان