روانشناسی بالینی و شخصیت (Sep 2020)
مقایسه شفقت به خود، حس انسجام و تفکر مثبت در دانش‌آموزان با و بدون کمال‌گرایی بالینی
Abstract
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه شفقت به خود، حس انسجام و تفکر مثبت در دانش‌آموزان با و بدون کمال‌گرایی بالینی انجام شد.روش: روش پژوهش حاضر، علّی – مقایسه‌ای است. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان دختر پایه دهم و یازدهم شهر رشت در سال تحصیلی 96-1395 تشکیل دادند (N=6500). از میان این دانش‌آموزان، 900 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و مقیاس کمال‌گرایی بالینی استوبر را تکمیل کردند. با استفاده از پرسش‌نامه کمال‌گرایی بالینی، 121 دانش‌آموز دارای نمره بالای کمال‌گرایی بالینی (نقطه برش 8 و بالاتر) و 121 دانش‌آموز (پایین‌تر از نقطه برش 8) بدون کمال‌گرایی بالینی شناسایی و انتخاب شدند. سرانجام شرکت‌کننده‌ها به مقیاس شفقت به خود نف، مقیاس حس انسجام آنتونفسکی و پرسش‌نامه تفکر مثبت اینگرام پاسخ دادند.نتایج: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که بین دانش‌آموزان با و بدون کمال‌گرایی بالینی از نظر شفقت به خود، حس انسجام و تفکر مثبت تفاوت معناداری وجود دارد؛ به طوری که میانگین نمرات شفقت به خود، حس انسجام و تفکر مثبت در دانش‌آموزان دارای کمال‌گرایی بالینی در مقایسه با دانش‌آموزان بدون کمال‌گرایی بالینی کمتر است (p <0.01).بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌ها از تفاوت شفقت به خود، حس انسجام و تفکر مثبت در دانش‌آموزان با و بدون کمال‌گرایی بالینی حمایت می‌کند. بطوریکه دانش‌آموزان دارای کمال‌گرایی بالینی شفقت به خود، حس انسجام و تفکر مثبت کمتری دارند. لذا، توجه مشاوران و متخصصان به این متغیرها در برنامه‌های پیشگیری، آسیب‌شناسی و خدمات مشاوره‌ای و درمانی در دانش‌آموزان دارای کمال‌گرایی بالینی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
Keywords
