توسعه آموزش جندی‌شاپور (Oct 2020)
ارزیابی آموزش الکترونیک در بحران همه گیری کووید 19 و چشم انداز استفاده مکمل از آن در دوران پسا بحران از دیدگاه دانشجویان علوم پزشکی کشور
Abstract
بیماری کرونا ویروس 19 که موارد ابتلای آن از اواخر سال 2019 در شهر ووهان کشور چین گزارش شد باعث اعمال محدودیت در بسیاری از فعالیتهااز جمله حضور در دانشگاهها شده است. به همین منظور آموزش الکترونیک در بسیاری از کشورها از جمله ایران جایگزین آموزش های حضوری در علوم پزشکی شده است. این نوع از آموزش نیز نیازمند ارزیابی کیفیت و میزان کاربرد آن در دوران پسا کرونا است لذا برآن شدیم مطالعه ای با هدف تعیین دیدگاه دانشجویان بعنوان ذی نفعان مستقیم آموزش الکترونیک در این خصوص انجام دهیم. در این مطالعه توصیفییمایشیجامعه آماریآن کلیه دانشجویان کمیته دانشجویی توسعه آموزشدانشگاههایعلوم پزشکیکشوردر سالتحصیلی 1398-1399 بودند کهاز بینآنهانمونهای بهتعداد127نفربهسرشماری وارد مطالعه شدند.ابزارجمعآوریدادههاپرسشنامه محققساخته بود که پساز تأیید رواییوپایاییمورداستفادهقرارگرفت.ازشاخصهایآماریتوصیفی جهت توصیف وتبیین سوالات بسته پاسخ و از روش تحلیل محتوایی برای سوالات باز پاسخ جهت تجزیه وتحلیل دادهها استفاده شد. مجموع نظرات فراگیران آموزش الکترونیک نشان میدهد که عمده مشکل آموزش الکترونیک در دانشگاههای علوم پزشکی کشور مشکلات و مسائل ساختاری در زمینه پهنای باند و سرعت پایین اینترنت، نبود فرهنگ آموزش الکترونیک و عدم وجود مهارتهای ضروری اساتید و دانشجویان در به کارگیری این نوع آموزش است. بنابراین فراهم نمودن بسترهای توانمند سازی افراد در کنار تامین زیرساختهای نرمافزاری و سختافزاری در به کارگیریاین روش بعنوان آموزش مکمل در علوم پزشکی اهمیت دارد.
Keywords
