تأثیر شش هفته تمرین هوازی بر بیان ژن‌های استرس اکسیداتیو شبکه آندوپلاسمی (X-box Binding Protein-1 و Eukaryotic Initiation Factor-2α) در بافت قلب موش‌های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Abstract

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شش هفته تمرین هوازی بر بیان ژن‌های استرس اکسیداتیو شبکه‌ی آندوپلاسمی (Endoplasmic reticulum یا ER) شامل عامل شروع‌کننده‌ی ترجمه‌ی یوکاریوتی 2 (Eukaryotic Initiation Factor-2α یا eIF2α) و پروتئین متصل شونده به جعبه‌ی X (X-Box Binding Protein-1 یا XBP-1) در بافت قلب موش‌های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود.روش‌ها: 20 سر موش صحرایی نر با میانگین وزنی 3/11± 0/204 گرم، به طور تصادفی در چهار گروه شامل شاهد سالم، تمرین سالم، شاهد مبتلا به دیابت و تمرین مبتلا به دیابت قرار گرفتند. جهت القای دیابت، از تزریق دورن صفاقی استرپتوزوتوسین (Streptozotocin یا STZ) (50 میلی‌گرم بر کیلوگرم) استفاده گردید. پس از تأیید القای دیابت از طریق اندازه‌گیری سطح گلوکز خون ناشتا با استفاده از گلوکومتر، برنامه‌ی تمرین هوازی با شدت متوسط به مدت 30 دقیقه و سرعت 18 متر بر دقیقه، 5 روز در هفته طی 6 هفته اجرا شد. بیان ژن‌های XBP-1 و eIF2α با استفاده از روش Real-time polymerase chain reaction (RT-PCR) اندازه‌گیری گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌ One-way ANOVA و آزمون تعقیبی Tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: میزان بیان ژن‌های XBP-1 و eIF2α در بافت قلب موش‌های مبتلا به دیابت، به طور معنی‌داری بالاتر از گروه شاهد سالم بود. پس از اتمام پروتکل تمرین هوازی، میزان بیان ژن‌های فوق در بافت قلب موش‌های گروه‌های تمرین مبتلا به دیابت، تمرین سالم و شاهد سالم به طور معنی‌داری نسبت به گروه شاهد مبتلا به دیابت پایین‌تر بود.نتیجه‌گیری: تمرین هوازی با کاهش شاخص‌های استرس اکسیداتیو ER در قلب موش‌های صحرایی نر مبتلا به دیابت، می‌تواند به عنوان مداخله‌ی غیر دارویی در درمان بیماران مبتلا به دیابت مفید باشد.

Keywords

• تمرین هوازی
• استرپتوزوتوسین
• شبکه‌ی آندوپلاسمی
• xbp-1
• eif2α