مطالعات روان‌شناسی ورزشی (Mar 2014)
مقایسة خود شیفتگی و باورها درمورد ظاهر، بین ورزشکاران پرورش اندام حرفهای و مبتدی
Abstract
هدف از این پژوهش مقایسة خودشیفتگی و باورها در مورد ظاهر، بین ورزشکاران پرورش اندام حرفهای و مبتدی است. روش این پژوهش توصیفی از نوع علّی مقایسهای است. جامعة آماری این پژوهش را دو گروه از ورزشکاران پرورش اندام حرفهای (43 نفر) و مبتدی (129 نفر) تشکیل می‌دادند. در این مطالعه از پرسشنامة شخصیت خودشیفته برای سنجش ویژگی های شخصیت خودشیفته در سطح غیر بالینی و مقیاس باورها در مورد ظاهر استفاده شد. از آمار توصیفی، محاسبة میانگین و انحراف استاندارد و در آمار استنباطی از آزمون تی مستقل برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. میانگین امتیازهای مربوط به خودشیفتگی و باورها در مورد ظاهر در گروه ورزشکاران پرورش اندام حرفهای بیشتر از امتیازهای مربوط به خودشیفتگی و باورها در مورد ظاهر در گروه ورزشکاران پرورش اندام مبتدی بود. نتایج حاکی از وجود تفاوت معناداری در میزان خودشیفتگی بین آزمودنیهای گروههای ورزشکاران پرورش اندام حرفهای و مبتدی بود، ولی میزان باورها در مورد ظاهر در گروههای تحت بررسی تفاوت معناداری را نشان نداد. بهمنظور جلوگیری از بروز رفتارهای خودشیفتگی در ورزشکاران میتوان با تهیة برنامههای آموزشی و درمانی مناسب برای کنترل رفتارهای خودشیفتگی ناسازگارانه و مشکلات اخلاقی و رفتاری اقدام کرد.
