بررسی میزان شانس بقای بیماران مبتلا به میکرومتاستاز سرطان ریه به دنده

Abstract

مقدمه: سرطان ریه، شایع‌ترین سرطان در سراسر جهان و علت اصلی مرگ ناشی از سرطان می‌باشد. این مطالعه، با هدف بررسی وجود میکرومتاستاز در نمونه‌های برداشت شده از دنده و تأثیر آن بر میزان عود و پیش‌آگهی بیماران مبتلا به سرطان ریه در مراحل اولیه پس از عمل انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی، 49 بیمار مبتلا به سرطان ریه، در حین عمل جراحی خارج کردن تومور ریه، تحت نمونه‌برداری از دنده قرار گرفتند. نمونه‌ها، به منظور تعیین میکرومتاستاز، به بخش پاتولوژی ارسال شد. در مرحله‌ی بعد، کلیه‌ی بیماران تحت پی‌گیری قرار گرفتند و وضعیت فوت و یا بقای آنان مشخص شد. میزان بقای بیماران بر حسب وجود و یا عدم وجود میکرومتاستاز دنده، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها: از 49 بیمار بررسی شده، 10 نفر (4/20 درصد) دارای میکرومتاستاز ریه به دنده بودند. میانگین زمان بقا در بیماران با و بدون میکرومتاستاز دنده‌ای به ترتیب 75/1 ± 8/10 و 58/3 ± 58/26 ماه بود و میانگین بقا در گروه دارای میکرومتاستاز دنده، به طور معنی‌داری کمتر بود (011/0 = P). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد وجود میکرومتاستاز ریه به دنده در بیماران مبتلا به سرطان ریه با کاهش مدت زمان بقای بیماران همراه باشد. ازاین رو، احتمال می‌رود بیوپسی استخوان بیماران مبتلا به سرطان ریه در اولین عمل توراکوتومی به منظور تعیین متاستاز دنده‌ای، می‌تواند در انجام اقدام درمانی به موقع و افزایش بقای بیماران کمک کننده باشد.

Keywords

• سرطان ریه
• میکرومتاستاز
• دنده
• بقا