Agronomy Science (Sep 2008)
Zbiorowiska chwastów segetalnych w zbożach ozimych i jarych na glebach lessowych na terenie Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego
Abstract
Podstawę charakterystyki zachwaszczenia zbóż ozimych i jarych na glebach lesso-wych Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego stanowiło łącznie 68 zdjęć fitosocjologicznych wykonanych na polach uprawnych o tradycyjnych metodach gospodarowania, w następujących uprawach: żyto, pszenica ozima, pszenica jara, mieszanka (owies + jęczmień), owies oraz pszen-żyto. W zbożach jarych wykonano 26, a w zbożach ozimych – 42 zdjęcia fitosocjologiczne. Zbiorowiska chwastów segetalnych występujących w zasiewach zbóż ozimych na badanym terenie, były bogatsze pod względem składu gatunkowego aniżeli zbiorowiska towarzyszące zbożom jarym. Świadczy o tym średnia liczba gatunków chwastów przypadająca na 1 zdjęcie, która dla zbóż ozimych wynosiła ok. 20. Zarówno w zbożach jarych, jak i ozimych przeważały gatunki krótkotrwałe nad wieloletnimi, co ściśle związane jest z rytmiką rozwojową chwastów w uprawach rolniczych. Zboża jare były słabiej zachwaszczone niż zboża ozime. Spośród 92 gatunków chwastów odnotowanych w zbożach ozimych za dominujące i stanowiące największe zagrożenie dla tych upraw uznano gatunki osiągające najwyższe stopnie stałości i współczynniki pokrycia. Zaliczono do nich następujące taksony: Apera spica-venti, Matricaria maritima ssp. inodora, Centaurea cyanus, Vicia hirsuta, Elymus repens, Myosotis arvensis.
