Ochrona i rewaloryzacja przestrzeni publicznych miasta modernistycznego na przykładzie trzech ulic zabytkowego śródmieścia Gdyni

Abstract

Niniejszy artykuł dotyczy zagadnień związanych z zachowaniem i odnową przestrzeni publicznej śródmieścia Gdyni, które zostało zaprojektowane i zbudowane głównie w 20. i 30. latach ubiegłego wieku. W 2007 r. znaczna część śródmieścia została wpisana do rejestru zabytków jako historyczny zespół architektury miejskiej. Ponadto w 2015 r. obszar ten został uznany za Pomnik Historii. Ochrona zespołu architektury miejskiej obejmuje nie tylko renowację zabytkowych budynków, ale także ochronę przestrzeni publicznych, które stanowią integralną część zabytkowego zespołu. Dlatego też zachowanie historycznego kształtu i wystroju przestrzeni publicznej w centrum Gdyni jest jednym z kluczowych zadań konserwatorskich miasta. Ochrona przestrzeni miejskiej w stosunkowo młodych ośrodkach historycznych (liczących mniej niż sto lat) jest zagadnieniem nowatorskim z perspektywy konserwatorskiej, stąd zasługuje ona na analizę. Przykładem zagadnień związanych z ochroną i rewaloryzacją przestrzeni publicznej w centrum Gdyni są trzy zabytkowe ulice, wybudowane pod koniec lat 20. ubiegłego wieku i znajdujące się w obrębie historycznego zespołu wpisanego do rejestru zabytków. Były one w ostatnich latach przedmiotem różnych inwestycji. Ulice różnią się między sobą stanem historycznym, wymogami remontowymi, oczekiwaniami społecznymi i planami inwestycyjnymi. Już na etapie opracowywania inwestycji wszystkie te czynniki doprowadziły do różnych założeń i podejść, przynosząc w każdym przypadku odmienne rezultaty.

Keywords

• Gdynia
• przestrzenie publiczne
• modernizm
• ochrona zabytków
• Pomnik Historii