Nazewnictwo bezalkoholowych odpowiedników napojów alkoholowych stosowane na rynku polskim w świetle krajowych i unijnych regulacji prawnych

Abstract

Cel: Głównym celem artykułu jest wykazanie, jak brak odpowiednich regulacji prawnych wpływa na nazewnictwo stosowane w przypadku bezalkoholowych odpowiedników napojów alkoholowych dostępnych na rynku polskim, a tym samym zwrócenie uwagi na problemy, jakie wynikają z braku uregulowania tej kwestii dla konsumentów i producentów. Metodyka badań: Przeprowadzono analizę semantyczną i porównawczą nazw występujących na etykietach bezalkoholowych odpowiedników napojów alkoholowych dostępnych na rynku polskim. Wykorzystano następujące metody badawcze: metoda desk research, metoda badania dokumentów, w tym analiza prawno-dogmatyczna, oraz metoda obserwacji. Wyniki badań: Wykazano brak jednoznacznych wymagań prawnych w zakresie nazewnictwa bezalkoholowych odpowiedników napojów alkoholowych. Stwierdzono występowanie rozbieżności nazw produktów w ramach danej kategorii produktowej oraz ustalono, że zarówno produkty zawierające do 0,5% obj. alk., jak i te o 0,0% obj. alk. są w dużej części znakowane tą samą nazwą, tj. określeniem „bezalkoholowy”, co może budzić wiele wątpliwości nie tylko wśród konsumentów, lecz także podmiotów znakujących towary. Wnioski: Wobec takiego stanu rzeczy zasadne byłoby wprowadzenie regulacji prawnych, które zawierałyby wytyczne dotyczące nazewnictwa oraz etykietowania tego typu produktów w aspekcie zapewnienia bezpieczeństwa żywności i ochrony konsumentów. Wkład w rozwój dyscypliny: W artykule wskazano na konieczność uregulowania kwestii właściwego nazewnictwa substytutów napojów alkoholowych, co jest niezwykle istotne w kontekście wspomagania decyzji menedżerskich i prowadzenia działań marketingowych gwarantujących rzetelne i zgodne z prawem informowanie konsumentów.

Keywords

• nazewnictwo
• substytuty napojów alkoholowych
• konsument
• bezalkoholowe odpowiedniki napojów alkoholowych