Ṭibb-i Tavānbakhshī (Jun 2019)
تاثیر موسیقی بر عملکردهای شناختی و درک گفتار: مقاله مروری
Abstract
مقدمه و اهداف موسیقی به دلیل ارتباط با بسیاری از فعالیتهای پیچیده مغزی مانند درک، شناخت، حافظه و یادگیری واسطهای مناسب جهت مطالعه عملکردهای مختلف مغزی است. شناخت یکی از عملکردهای مهم سیستم مرکزی است که امروزه مورد توجه بسیاری از محققان قرار دارد. نتایج برخی مطالعات حاکی از آن است که احتمالا فراگیری موسیقی بتواند سبب تقویت و تکامل مسیرهای عصبی مربوط به فرآیندهای شناختی گردد و تاثیر مثبتی بر درک گفتار به خصوص در شرایط نویزی و چالشبرانگیز داشته باشد. مطالعهی مروری حاضر کوشیده است که بر اساس پژوهشهای بالینی موجود تاثیر موسیقی بر عملکرد شناختی و درک گفتار را مورد بررسی قرار دهد. مواد و روش ها با جستجو در بانکهای اطلاعاتی ,Google Scholar ,PubMed ,Science Direct ,Scoppus SID و با استفاده از کلیدواژههای شناخت، حافظه، موسیقی، توجه و درک گفتار، مقالات پژوهشی چاپشده در مجلات معتبر در بازه زمانی 18 ساله از سال 2000 میلادی تا 2018 مورد جستجو قرار گرفتند و در نهایت 38 مقاله مرتبط انتخاب و بررسی شد. یافته ها مرور مطالعات انجامشده نشان داد که موسیقی تاثیر مثبت بر شناخت و اجزای شناختی از جمله حافظه، توجه و عملکردهای اجرایی، همچنین ادراک گفتار و اجزای آن مانند فورمنتها و هجاها دارد. همچنین نتایج مطالعاتی که عملکردهای شناختی و درک گفتار را به طور همزمان در موسقیدانها و غیرموسیقیدانها بررسی کردند، نشان دادند موسیقیدانهایی که عملکرد شناختی بهتری داشتند، قابلیت درک گفتار بالاتری نیز، در شرایط نویزی دارند. نتیجه گیری غالب تحقیقات ارتباط مشخصی را بین فراگیری موسیقی و بهبود عملکردهای شناختی و درک گفتار نشان میدهند. فراگیری نواختن موسیقی و آموزش خاص در سیستم شنوایی فقط شامل درک درست و تولید صدا نمیباشد، بلکه ارتباط میان این اصوات است که میتواند باعث تغییر در عملکرد شناختی شود. همچنین نواختن موسیقی باعث بهبود پردازش سیستم شنوایی و در نتیجه درک بهتر گفتار در موقعیتهای پیچیدهی شنوایی میگردد. در واقع به نظر میرسد آموزش موسیقی تعامل بین پردازشهای ادراکی و شناختی رده بالا را افزایش میدهد.
Keywords
