Własny głos w autorstwie kobiecym w pierwszej połowie XIX w. na przykładzie Klementyny z Tańskich Hoffmanowej i Narcyzy Żmichowskiej

Abstract

W artykule przeanalizowano postawy autorskie dwóch polskich pisarek pierwszej połowy XIX w. – Klementyny z Tańskich Hoffmanowej i Narcyzy Żmichowskiej. Jako podstawę analizy przyjęto koncepcję własnego głosu, wyodrębnioną na podstawie teoretycznych założeń Virginii Woolf odnośnie historii autorstwa kobiecego. Analizowane teksty obejmują wybrane dzienniki oraz listy pisarek, jak też niektóre ich utwory pedagogiczne i literackie. Przykład K. Hoffmanowej pokazuje, że autorki, które jako pierwsze przecierały ścieżki na rynku wydawniczym podejmowały się na ogół gatunków uważanych za mniej prestiżowe, a w swoich utworach powielały ustalone społecznie i kulturowo wzory ról kobiecych. Własny głos autorek dał się słyszeć wyraźniej w następnym pokoleniu publikujących kobiet, co zostało zilustrowane na przykładzie N. Żmichowskiej.

Keywords

• autorstwo kobiece
• klementyna z tańskich hoffmanowa
• narcyza żmichowska