مقایسه‌ی مدهای تنفس مکانیکی SIMV و PRVC بر همودینامیک و اکسیژناسیون بیماران مورد COVID-19 بستری در بخش مراقبت‌های ویژه

Abstract

مقاله پژوهشی مقدمه: در بیماران مبتلا به COVID-19 به دلیل رخداد نارسایی تنفسی، نیاز به استفاده از ونتیلاسیون مکانیکی جهت حفظ جان و بهبود شرایط بالینی بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه رایج شده است. در این مطالعه، مدهای تنفس مکانیکی (Synchronized intermittent mandatory ventilation) SIMV و (Pressure regulated volume control) PRVC بر همودینامیک و اکسیژناسیون بیماران مورد COVID-19 بستری در بخش مراقبت‌های ویژه مقایسه و مورد تحلیل قرار گرفته است. روش‌ها: در این مطالعه که به روش Time series انجام شد، بیماران مورد COVID-19 بودند که از اول دی‌ماه 1399 تا اواخر خرداد‌ماه 1400 به دلیل نارسایی تنفسی در بخش مراقبت‌های ویژه مراکز آموزشی- درمانی الزهرا(س) بستری شده و تحت درمان با ونتیلاسیون مکانیکی بودند. در یکی از 2 گروه با یکی از مدالیته‌های PRVC، SIMV تحت ونتیلاسیون مکانیکی قرار گرفتند. بیماران تحت ویزیت‌های دوره‌ای قرار می‌گرفتند و تا 48 ساعت پس از اینتوباسیون، پیگیری می‌شدند. یافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که پایداری پارامترهای همودینامیک و اکسیژناسیون در مد PRVC نسبت به مد SIMV بیش‌تر است در حالی که عوارض مد تنفس مکانیکی SIMV در مقایسه با مد PRVC مقادیر بیشتری را نشان می‌دهد. نتیجه‌گیری: پارامترهای همودینامیک در بیماران کووید-19 دچار علائم شدید تنفسی که در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شده بودند و تحت تهویه‌ی مکانیکی با مد PRVC قرار داشتند، در مقایسه با گروه SIMV پایدارتر بود. توزیع فراوانی عوارض تهویه‌ی مکانیکی در گروه SIMV به طور معنی‌داری بالاتر از گروه PRVC قرار داشت.

Keywords

• تنفس مصنوعی
• تنفس با فشار مثبت
• فشار مثبت پیوسته مسیر جریان هوا
• همودینامیک
• covid-19