Prawo wychowawcą do dobra wspólnego

Abstract

CEL NAUKOWY: Celem opracowania jest wykazanie związku pomiędzy treś­cią prawa stanowionego oraz wychowaniem społeczeństwa do rozumienia do­bra wspólnego i partycypacji w jego budowaniu. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem badawczy, którego rozwią­zaniu służą rozważania, brzmi: w jaki sposób prawo stanowione wychowuje do dobra wspólnego i jakie warunki powinno w związku z tym spełniać? Jako metodę badawczą zastosowano analizę i syntezę systemową oraz badania literaturowe. PROCES WYWODU: W toku rozważań poruszono zagadnienia istoty wycho­wania do dobra wspólnego, cech prawa stanowionego niezbędnych do prze­kazywania konstruktywnych treści wychowawczych oraz moralnych aspektów wychowania do dobra wspólnego wynikających z osobowo‑społecznej natu­ry ludzkiej. Rozważania zostały osadzone na gruncie pedagogiki prawa, któ­ra zajmuje się wychowawczym oddziaływaniem prawa w życiu społecznym. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Na podstawie przeprowadzonych wywodów sformułowano następujące wnioski: dobro wspólne jest wartością konieczną w życiu społecznym; wychowanie do dobra wspólnego obejmuje przekaz war­tości i postaw; prawo stanowione wychowuje do dobra wspólnego pod warun­kiem zgodności z prawem naturalnym. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Z rozważań płynie wniosek wskazujący na konieczność stanowienia i stosowania prawa z poszanowaniem obiektywnych wartości moralnych, dzięki czemu prawo stanie się bardziej sku­tecznym środkiem wychowywania społeczeństwa do rozumienia i współdzia­łania na rzecz dobra wspólnego.

Keywords

• dobro wspólne
• pedagogika prawa
• ustrój państwa
• wychowanie