بررسى وضعيت استرس شغلى و عوامل استر سزاى مرتبط با كار بين كاركنان شاغل در يكى از كارخانجات ريسندگى كشور

Abstract

زمينه و هدف: استرس شغلی یکی از مهمترین مشکلات حرفه‌ای است که هزینه چشمگیری را به سازمان‌ها اعمال می‌کند به طوری که در کارکنان باعث کاهش بازده کاری، احساس خستگی و متعاقباً نارضایتی کارکنان صنعت می‌شود. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ميزان استرس شغلی کارکنان در یک شرکت ریسندگی انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی، بصورت مقطعی روی دویست و سی نفر از کارکنان شاغل در یک شرکت ریسندگی انجام شد. جهت تعیین استرس شغلی از پرسشنامه استرس شغلی HSE انگلستان استفاده گردید. از تمام کارکنان رضایت آگاهانه گرفته شد و پاسخ‌های آنان محرمانه باقی ماند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه نوزده با محاسبه آمار توصیفی و آزمون‌های ضریب همبستگی اسپیرمن، T-Test، Kruskal-Wallis، ANOVA و Mann-Whitney انجام شد. يافته‌ها: از نظر آماری ارتباط معناداری بین استرس شغلی با متغیرهای سن، تحصیلات و واحدهای کاری مشاهده گردید (05/0>p)، بین متغیر استرس شغلی با متغیرهای جنس، تاهل و سابقه شغلی ارتباط آماری معناداری دیده نشد (05/0<p). یافته‌های این مطالعه نشان داد که 20/29 درصد کارکنان از استرس زیاد، 50/69 درصد از استرس متوسط و تنها 30/1 درصد افراد از استرس کم برخوردار بودند. نتيجه گيري: با توجه به اثرات زیان آور استرس شغلی در کارکنان صنایع ریسندگی، با مدیریت و کنترل استرس شغلی از طریق شناسایی منابع و کنترل آنها، می‌توان به میزان قابل توجهی از میزان استرس در محیط‌های شغلی کاهش داد و بهره وری و تولید در محیط کار را افزایش داد.

Keywords

• استرس شغلی؛ پرسشنامه HSE؛ سلامت روان؛ کارکنان صنایع ریسندگی