بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش فناوری‌های نوین آبیاری در بین کشاورزان منطقۀ سیستان

Abstract

بهره‌گیری از فناوری‌های نوین آبیاری راهکاری است که در خدمت کشاورزان برای مدیریت ریسک تولید (عملکـرد) از طریق ذخیره و تخصیص بهینه منـابع قـرار دارد. این پژوهش باهدف پیش‌بینی عوامل مؤثر بر پذیرش فناوری‌های نوین آبیاری در بین کشاورزان منطقه سیستان با استفاده از مدل لاجیت صورت پذیرفته است. نمونه‌گیری در این مطالعه به روش خوشه‌ای تصادفی بوده که تعداد 100 کشاورز از بین روستاهایی که در آنها طرح آبیاری تحت فشار اجرا گردیده، انتخاب شدند. داده‌های موردنیاز با استفاده از پرسش‌نامه از کشاورزان در سال زراعی 99-۱۳98 گردآوری و توسط نرم افزار SPSS24 و بکارگیری مدل لاجیت مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از رگرسیون لاجیت نشان داد سن، تحصیلات، مالکیت، سطح زیرکشت و درآمد بین 71 تا 6/94 درصد از تغییرات متغیر پذیرش و عدم‌پذیرش آبیاری تحت‌فشار را تبیین می‌کنند و عوامل اجتماعی و اقتصادی توانسته‌اند بین 69 تا 92 درصد از تغییرات پذیرش فناوری را تبیین نمایند؛ که از این‌ بین تنها عوامل اقتصادی از قبیل پایین بودن نرخ بهره تسهیلات بانکی، کافی بودن مقدار تسهیلات بانکی، توان سرمایه‌گذاری کشاورز و ... تأثیر معنی‌داری (0/05≥ P) بر پذیرش فناوری آبیاری تحت‌فشار توسط کشاورزان داشتند. لذا می‌بایست سازوکارهای مناسب جهت رفع این‌ محدودیت‌ها با توجه به شرایط کشاورزان مهیا گردد و با استفاده از آموزش‌های علمی و عملی کشاورزان را جهت پذیرش این تکنولوژی ترغیب نمود، از طرفی با توجه به اقلیم گرم و خشک منطقه می‌بایست گیاهان زراعی و باغی مناسب با این روش آبیاری تحت فشار و سازگار با محیط که از لحاظ اقتصادی نیز دارای کارایی و عملکرد بالاتری هستند به کشاورزان معرفی گردد.

Keywords

• روش‌های نوین آبیاری
• عوامل اجتماعی
• عوامل اقتصادی
• مدل لاجیت
• منطقه سیستان