Tip 2 diyabetli bireylerde algılanan semptom düzeyi ile HbA1c ilişkisi

Abstract

Amaç: Çalışma, tip 2 diyabetli bireylerde algılanan semptom ve HbA1c düzeyini belirlemek ve algılanan semptom düzeyinin HbA1c düzeyine etkisini saptamak amacıyla yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipteki araştırmaya 165 tip 2 diyabetli birey katılmıştır. Veriler, hasta tanılama formu ve Diyabet Belirtileri Kontrol Listesi Ölçeği ile elde edilmiştir. Bulgular: Bireylerin son dört hafta içerisinde çabuk sinirlenme (%24.2), sık sık idrar çıkma ihtiyacı (%13.9) ve halsizlik (%13.9) semptomlarını aşırı derecede yaşadığı; gözlük takıldığında da geçmeyen bulanık görme (%54.5), dokunulduğunda bacakların diz altında kalan bölgesinde ve ayaklarda farklı bir his duyma (%50.9) ve dikkati toplamada güçlük (%50.3) semptomlarını daha az oranda yaşadıkları; hiperglisemi ve psikoloji/bitkinlik ile ilişkili semptom yükünün yüksek olduğu; oftalmoloji ve nöroloji ile ilişkili semptom yükünün düşük olduğu belirlenmiştir. HbA1c düzeyi %9’un üzerinde olan bireylerin nörolojiye, oftalmolojiye ve hiperglisemiye ilişkin semptom yükünün HbA1c düzeyi %7 ve altında olan bireylere göre daha yüksek olduğu saptanmıştır.Sonuç: Bireylerin algıladıkları semptom düzeyinin düşük olduğu, algılanan semptom düzeyinin HbA1c düzeyini etkilediği belirlenmiştir. Her sağlık kontrolünde diyabetli bireylerin algıladıkları semptom yükünün değerlendirilmesi, etkili diyabet yönetimi için eğitim ve danışmanlık hizmetlerinin devamlılığının sağlanması önerilmektedir.

Keywords

• tip 2 diyabet
• semptom