فقه و اصول (Sep 2024)

نگاه انتقادی به دیدگاه عدمحجیت تقریر

  • سید علیرضا موسوی مهر,
  • سیدمحمدباقر قدمی,
  • رضا میهن دوست

DOI
https://doi.org/10.22067/jfiqh.2023.78977.1453
Journal volume & issue
Vol. 56, no. 2
pp. 199 – 223

Abstract

Read online

تقریر معصوم، ارتباط تنگاتنگی با عدمِ‌ردع در سیرهٔ عقلا دارد؛ این تقریر، گاه بر فعل مکلف و گاه بر سیرهٔ عقلایی است. استدلال به سیره در مسائل مختلف اصولی و ابوابی از فقه معاملات کاربرد وسیعی یافته است. اصولیان دربارهٔ حجیتِ تقریر وحدتِ‌نظر یافته‌اند و رویکرد عدم‌حجیت تقریر دیدگاه بدیعی محسوب و در برابر این تسالم اصولی شکل گرفته است. در نوشتار حاضر که به‌منظور بررسی و نقد این رویکرد با روش کتابخانه‌ای و توصیفی‌تحلیلی تدوین شده، از یک سو گزاره‌هایی چون قبح القاء در مفسده و تفویت مصلحت و ادله‌ای مانند لزوم ارشاد جاهل و روایات لزوم تبلیغ شریعت و ازسوی‌دیگر، روایاتِ عدم‌وجوبِ جواب بر امام(ع) و دیگر ادله در نظامی هماهنگ، تفسیر شده است.

Keywords