Innowacje społeczne jako skuteczna odpowiedź na kryzys gospodarczy w Unii Europejskiej

Abstract

Termin „innowacje społeczne”, popularny w ostatnich latach wśród polityków i ekonomistów, niesie ze sobą szereg wyzwań mających charakter teoretyczny i praktyczny. W niniejszym artykule autorki, uznając jego interdyscyplinarny charakter, podjęły się konceptualizacji terminu oraz wskazały na szereg politycznych i praktycznych efektów jego implementacji na obszarze Unii Europejskiej poprzez spisanie katalogu najważniejszych aktów prawnych oraz związanej z nimi ewolucji praktycznych, finansowych narzędzi. Koncept ten – znany, różnorodnie interpretowany i wykorzystywany na gruncie nauk społecznych – współcześnie staje się synonimem pozytywnie ewaluowanej nowatorskości, ukierunkowanej na skutki mikro- i makrospołeczne. Jest odpowiedzią na swoistą zmianę ekonomicznych paradygmatów i ucieleśnieniem idei społecznego współdziałania o charakterze non profit. Jest to szczególnie widoczne na obszarze UE, która – jako międzynarodowa polityczna instytucja – nie tylko przyczyniła się do konceptualizacji tego terminu, ale też do aktywnego jej promowania. Innowacje społeczne to formuła wyraźnie rozwijająca się w aktach prawnych UE i mająca rosnący udział, jeśli chodzi o konkretne, finansowe działania jej instytucji. Kluczową rolę w procesie wytwarzania innowacji społecznych odgrywają przedsiębiorstwa społeczne. Problematyka ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych w perspektywie programowej do 2020 roku nabrała zupełnie nowej dynamiki, stwarzając solidne podstawy szans rozwojowych. Innowacje społeczne mają pomóc w radzeniu sobie z wyzwaniami społecznymi i kryzysem, w obliczu których stoi UE.