Majallah-i Dānishkadah-i Pizishkī-i Dānishgāh-i ̒ Ulūm-i Pizishkī-i Mashhad. (Sep 2024)
مقایسه اثربخشی درمان مثبت‌نگر و رفتاردرمانی دیالکتیک بر خودشناسی نوجوانان آسیب‌پذیر تحت پوشش بهزیستی شهر تهران
Abstract
هدف این مطالعه مقایسه اثربخشی درمان مثبت‌نگر و رفتاردرمانی دیالکتیک بر خودشناسی نوجوانان آسیب‌پذیر تحت پوشش بهزیستی شهر تهران بود. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان آسیب‌پذیر تحت پوشش اداره بهزیستی شهر تهران در سال 1400 بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس و به صورت غربالگری تعداد 60 نفر نمونه انتخاب شدند که به‌طور مساوی و به صورت تصادفی در گروه‌های مداخله روان‌شناسی مثبت‌نگر و رفتاردرمانی دیالکتیک و گروه کنترل گمارش شدند. نمره به دست آمده از پرسشنامه خودشناسی کتل (1998) در غربالگری اولیه به‌عنوان پیش‌آزمون لحاظ شد. سپس مداخله روان‌شناسی مثبت‌نگر و رفتاردرمانی دیالکتیک هرکدام به تعداد 10 جلسه 90 دقیقه‌ای به گروه آزمایشی مختص خود ارائه شد و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. سپس هر سه گروه در پس‌آزمون مورد اندازه‌گیری قرار گرفتند. همچنین بعد از یکماه دوره پیگیری با اجرای پرسشنامه خودشناسی انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش تحلیل واریانس آمیخته نشان داد درمان مثبت‌نگر و رفتاردرمانی دیالکتیک بر خودشناسی نوجوانان آسیب‌پذیر تحت پوشش بهزیستی شهر تهران مؤثر بود (001/0 P<). همچنین، تأثیر درمان مثبت‌نگر از رفتاردرمانی دیالکتیک در بهبود خودشناسی بیشتر بود (001/0 P<). نتایج در مرحله پیگیری حفظ شدند. نتایج این تحقیق لزوم توجه خاص به مسائل نوجوانان آسیب‌پذیر را آشکار می‌سازد.
Keywords
