İnsan kaynakları yönetiminde yapay zekâ teknolojisinin benimsenmesi üzerine güç alanı analizi

Abstract

Artan küreselleşme ile birlikte sürekli değişen iş dünyasında, teknolojik yenilikler hayatta kalmanın kritik bir belirleyicisi olarak kabul edilmektedir. Bu nedenle, modern çağın işletmeleri iş süreçlerinde yeni teknolojileri kullanmaya yönelmektedir. Günümüzde en çok tartışılan ve en yaygın kullanılan teknolojilerinden biri yapay zekâdır. İşletmelerin mevcut sistemlerinden bu ileri teknoloji sistemlerine geçişi kapsamlı bir planlama süreci gerektirir. Bu açıdan, işletmelerde yapay zekâya dayalı uygulamaları benimsemede temel faktörleri keşfetmek önemli bir araştırma konusudur. Özellikle, İnsan Kaynakları Yönetimi (İKY)’nde yapay zekâ kullanımına geçiş karmaşık ve zorlu bir süreç olduğundan, bu konuda daha fazla araştırma yapılmasına ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışmanın amacı, yapay zekâya dayalı İKY uygulamalarının benimsenmesini etkileyen itici ve kısıtlayıcı güçleri belirlemektir. Bu amaca ulaşmak için, çalışmada Güç Alanı Analizi Modeli çerçevesinde sistematik literatür taraması yöntemi kullanılmıştır. Bulgular İKY’de yapay zekânın benimsenmesini teşvik eden temel itici güçlerin örgütsel hazırbulunuşluk ve algılanan faydalar olduğunu ortaya koymuştur. Ayrıca, teknolojik değişime karşı olumsuz tepkiler, veri gizliliği ve güvenliğiyle ilgili endişeler, algoritmik önyargıdan kaynaklanan hatalar ve duygusal zekâ eksikliği İKY’de yapay zekânın benimsenmesinde karşılaşılan kısıtlayıcı güçler olarak tanımlanmıştır.

Keywords

• organizational change
• human resource management
• artificial intelligence
• force field analysis
• örgütsel değişim
• i̇nsan kaynakları yönetimi
• güç alanı analizi
• yapay zekâ