مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Jun 2021)
وضعیت سلامت روان دانشآموزان دختر 17-12 سالهی شهرستان آران و بیدگل در طی همهگیری کووید-19
Abstract
مقدمه: ترس و استرس ناشی از کووید-19، حس ناامنی را در کودکان و نوجوانان افزایش میدهد و اگر اقدام به موقعی صورت نگیرد، باعث مشکلات جدی سلامت روان در آنان خواهد شد. مطالعهی حاضر، با هدف تعیین وضعیت سلامت روان دختران 17-12 سالهی شهرستان آران و بیدگل در دوران پاندمی کووید-19 انجام شد. روشها: این مطالعهی توصیفی- مقطعی بر روی 390 دانشآموز دختر شهرستان آران و بیدگل در سال 1399 انجام گرفت. ابزار گردآوری دادهها، چک لیست اطلاعات دموگرافیک- خانوادگی و پرسشنامههای سلامت کودک (Child health questionnaire یا CHQ)، سلامت معنوی، حمایت اجتماعی و سنجش اثرات طولانی مدت سانحه بر سلامت روانی کودکان بود که به صورت الکترونیکی تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS و آزمونهای آماری Independent t، ANOVA، Pearson correlation و Multiple linear regression با سطح معنیداری 050/0 استفاده شد. یافتهها: 10/65 درصد دختران نمرهی 50-25 را از پرسشنامهی سلامت روان کسب کردند که نشان دهندهی مشکل روانی خفیف بود. 40/34 درصد نمرهی 75-50 به دست آوردند و هیچ یک نمرهی بالای 75 کسب نکردند. مدل Regression نشان داد که 2 الگوی ارتباطی خانواده (گفت و شنود و همنوایی) و سلامت وجودی دختران، نمرهی سلامت روان دختران را پیشگویی کردند. نتیجهگیری: نتایج مطالعه نشان داد الگوی ارتباطی خانواده و سلامت وجودی در سلامت روان نوجوانان اثر دارد. بنابراین، پیشنهاد میشود بهترین الگوی نظارتی و عملکردی خانوادهها با تأکید بر سلامت وجودی نوجوانان شناسایی شود تا با کسب توانایی ارزشگذاری مثبت، سلامت روان آنان بهبود یابد.
Keywords