اثربخشی گروه‌درمانی تحلیل رفتار متقابل بر بهبود الگوهای ارتباطی زوجین

Abstract

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه‌درمانی به شیوۀ تحلیل رفتار متقابل بر الگوهای ارتباطی زوج‌ها انجام گرفت. جامعۀ آماری این پژوهش همۀ زوج‌های مراجعه‌کننده به یکی از درمانگاههای خدمات روان‌شناختی شهر مشهد برای دریافت کمک‌های تخصصی در زمینۀ مسائل زناشویی بودند. 16 زوج به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایشی در 8 جلسۀ 2 ساعتۀ درمان به شیوۀ تحلیل رفتار متقابل شرکت کردند. گروه گواه هیچ‌گونه درمانی دریافت نکرد. ابزار اندازه‌گیری در این پژوهش پرسشنامۀ الگوهای ارتباطی (کریستنسین و سالاوی، 1984) بود. همۀ زوج‌ها پرسشنامۀ الگوهای ارتباطی را در مراحل پیش از درمان، پس از درمان و پیگیری 3 ماهه تکمیل کردند. داده‌ها با روش آماری تحلیل کواریانس چندمتغیره (MANCOVA) تجزیه و تحلیل شدند. بر اساس نتایج به‌دست آمده، الگوی ارتباطی سازندۀ متقابل مردان، زنان و به‌طور کلی زوج‌های گروه آزمایشی به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه گواه در مرحلۀ پس‌آزمون و پیگیری افزایش نشان داد (05/0P<). یافته‌های پژوهش، نشان داد که گروه‌درمانی تحلیل رفتار متقابل، در افزایش الگوهای ارتباطی سازندۀ زوج‌ها مؤثر است.

Keywords

• گروه‌درمانی
• تحلیل رفتار متقابل
• الگوهای ارتباطی زوجین