بررسی برخی از شاخص‌های ایمنی ذاتی،آنزیم‌های متابولیکی کبدی، رشد و بازماندگی در ماهی زبرای (Danio rerio) تغذیه شده با سطوح متفاوت مخمر اتولیزشده بر پایه ساکارومایسس سرویسیه (Saccharomyces cerevisiae)

Abstract

تحقیق حاضر با هدف تعیین اثرات جیره حاوی مخمر اتولیزشده بر عملکرد ایمنی ذاتی، آنزیم‌های متابولیکی کبد، رشد و بازماندگی ماهی زبرا انجام شد.تعداد 480 قطعه ماهی زبرا به صورت تصادفی در آکواریوم‌هایی با حجم آب 40 لیتر به مدت 60 روز با سطوح مختلف مخمر اتولیزشده در جیره غذایی پایه شامل 1، 2 و 5 درصد جیره به همراه یک گروه شاهد (سه تکرار) به میزان 5 درصد وزن بدن مورد تغذیه قرار گرفتند. در پایان دوره، برای بررسی بازماندگی و عملکرد رشد زیست‌سنجی از تمام ماهیان صورت گرفت. برای سنجش برخی از شاخص‌های ایمنی ذاتی سرم مانند ایمونوگلوبولین کل، پروتئین کل، آلبومین و بررسی آنزیم‌های متابولیکی کبد (آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترنسفراز، آسپارتات آمینوترنسفراز) از ماهیان به منظور تهیه سرم بطور تصادفی نمونه‌برداری صوررت گرفت (5 قطعه از هر تکرار). داده‌ها با استفاده از نرم افزارSPSS از طریق آنالیز واریانس یکطرفه مورد تجزیه و تجلیل قرار گرفتند. یافته‌های حاصل نشان داد که تغذیه ماهیان زبرا با سطوح متفاوت مخمراتولیزشده تاثیر معناداری در عملکرد رشد، درصد بازماندگی و آنزیم‌های کبدی گروه‌های تیمار در مقایسه با گروه شاهد نداشت (05/0p). به طور کلی، نتایج نشان داد که استفاده از مخمراتولیزشده علی‌رغم اثر روی رشد، آنزیم‌های کبدی و بازماندگی، توانست سبب بهبود شاخص‌های ایمنی ذاتی در ماهی زبرا شود و بهترین سطح پیشنهادی در تحقیق حاضر، میزان 5 درصد جیره مخمر اتولیزشده معرفی گردد.

Keywords

• ماهی زبرا
• مخمر اتولیزشده
• ایمنی ذاتی
• رشد
• آنزیم‌های متابولیکی کبد