اثر تیمارهای پوشش‏دهی بذر بر سبزشدن و رشد گیاهچه کلزا و رشد قارچ‏های بیمارگر

Abstract

این تحقیق به‏منظور بررسی اثر تیمارهای پوشش‏دهی بذر بر استقرار گیاهچه کلزا در شرایط شاهد، تنش شوری و خشکی و رشد قارچ‏های بیمارگر، در پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سال 1395 انجام شد. به این منظور بذرهای کلزا (رقم نپتون) در 10 تیمار مختلف پوشش‏دهی شدند (T1 تا T10) که از لحاظ نوع پرایمینگ، نوع پوشش و مصرف قارچکش تفاوت داشتند. کمی‏سازی سبزشدن بذرهای پوشش‏دار شده با کمک مدل چاپمن- ریچاردز صورت گرفت و مقایسه تیمارها با کمک پارامترهای مدل انجام شد. نتایج نشان داد که تیمارهای بذری که در آنها بذرها با هیومیک اسید پرایمینگ شده بودند (T3، T6 و T9)، سرعت و درصد سبزشدن بهتری در هر سه شرایط داشتند. در شرایط شاهد بیشترین وزن خشک گیاهچه مربوط به تیمار T3 (077/0 گرم) و T9 (074/0 گرم) بود که در آنها بذرها با هیومیک اسید پرایم شده بودند. تیمار حبه‏کردن بذر با قارچ‏کش بیشترین اثر بر کاهش رشد قارچ‏های بیمارگر داشت و هر سه قارچ مورد مطالعه کمترین رشد قارچ را در شرایط حبه‏کردن و مصرف قارچکش داشتند. به‏طورکلی، نتایج این تحقیق نشان داد که شرایط تنش موجب اثرات منفی بر سبزشدن و رشد گیاهچه کلزا گردید که استفاده از تیمارهای بهبود بذر و پوشش‏دهی تا حدی توانست این اثرات را تخفیف دهد. در مجموع، در میان تیمارهای مورد مطالعه، حبه‏کردن بذر به همراه قارچکش و کاربرد هیومیک اسید به‏صورت پرایمینگ (یعنی T6) بهترین تیمار بود.

Keywords

• بهبود بذر
• کمی‏سازی سبزشدن
• مواد جاذب رطوبت