ZAGADNIENIA ETAPU PROJEKTOWANIA ZMIANY SPOSOBU UŻYTKOWANIA STRYCHÓW KAMIENIC NA WYBRANYCH PRZYKŁADACH W STREFIE ŚRÓDMIEJSKIEJ RZESZOWA

Abstract

Jednym ze sposobów pozyskiwania powierzchni użytkowych w centrach miast jest adaptacja strychów kamienic. Zainteresowanie wzbudza możliwość wytworzenia mieszkań o niepowtarzalnym, indywidualnym charakterze przy stosunkowo niskich nakładach finansowych. Adaptację strychów w strefie śródmiejskiej można traktować także jako działanie w ramach zrównoważonego rozwoju w kierunku przekształceniowym, przeciwstawiającym się trendowi rozlewania się miast (urban sprawl). Liczne korzyści płynące z takiego działania pojawiają się zarówno w skali budynku jak i miasta. W praktyce, proces pozyskania i przekształcenia strychu na mieszkanie może okazać się długotrwały, a przede wszystkim złożony tak na płaszczyźnie formalnej jak i projektowej. Występujące uwarunkowania projektowe można podzielić na kilka zasadniczych grup obejmujących: stan techniczny budynku, uwarunkowania formalno-prawne, uwarunkowania architektoniczne, konstrukcyjne i instalacyjne. Pełne rozpoznanie istniejących uwarunkowań w ramach analizy przedprojektowej jest niezbędną podstawą optymalnego wyznaczenia założeń adaptacji. W artykule omówiono zagadnienia uwarunkowań projektowych na tle trzech przykładów adaptacji czterokondygnacyjnych kamienic w Rzeszowie, różniących się pod względem wymagań konserwatorskich: kamienicy przy ul. Kraszewskiego 1 leżącą w strefie ochrony konserwatorskiej, kamienicy przy pl. Śreniawitów 2 wpisaną do ewidencji zabytków i kamienicy przy ul. Grodzis-ko 3 wpisaną do rejestru zabytków. Podjęto kwestię ogólnych uwarunkowań projektowych związanych ze zmianą sposobu użytkowania, przedstawione zostały przyjęte założenia i rozwiązania adaptacji omawianych strychów w zakresie układów funkcjonalnych, stropów, więźby dachowej.

Keywords

• adaptacja, przebudowa, zmiana funkcji, uwarunkowania projektowe adaptacji