بررسی علل مؤثر در استئوپروز و استئوپنی بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور در مركز تالاسمی قزوین

Abstract

مقدمه: چکیده تالاسمی شایع‌ترین كم‌خونی ارثی در انسان می‌باشد. بتا تالاسمی ماژور شدیدترین شكل بیماری است. با توجه به افزایش طول عمر این بیماران به دنبال پروتكل‌های درمانی مانند تزریق خون، دسفرال و پیوند مغز استخوان، شانس كاهش تراكم استخوان (استئوپنی، استئوپروز) در این بیماران افزایش می‌یابد. لذا ارزیابی وضعیت تراكم استخوان در این بیماران ضروری است. روش‌ها: در این پژوهش توصیفی تحلیلی، تعداد 63 بیمار بتا تالاسمی ماژور 36-12 ساله تحت پوشش مركز تالاسمی شهر قزوین در سال 1385 مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز با معاینه‌‎ی بالینی، انجام آزمایش‌ها و رادیوگرافی استخوان جمع‌آوری گردید و سنجش تراكم استخوان برای 52 بیمار 36-17 ساله انجام شد. نتایج با نرم افزار SPSS تجزیه تحلیل آماری گردید. یافته‌ها: از 63 بیمار مبتلا به بتا تالاسمی ماژور 34 (56%) مرد و 29 (46%) زن بودند. 11 بیمار (18%) سن بین 17-12 و 52 بیمار (82%) سن بین 36-17 سال داشتند. میانگین سنی بیماران 01/5 ± 89/20 سال، میانگین وزن 2/9 ± 56/48 كیلوگرم، میانگین قد 43/10 ± 157 سانتی‌متر، میانگین ((BMI80/2 ± 87/19 كیلوگرم بر مترمربع بود. اختلال بلوغ در 27 بیمار (9/32%) مشاهده گردید. اختلال تراكم استخوان در 40 بیمار (77%) از 52 بیمار وجود داشت. ارتباط معنی‌داری بین اختلال تراكم استخوان با وضعیت بلوغ مشاهده گردید (05/0P