تأثیر ترکیب‌های مختلف تمرین بدنی و تمرین ذهنی بر افزایش درجۀ آزادی (دامنۀ حرکتی) مفصل شانۀ زنان مبتلا به سرطان پستان ماستکتومی رادیکال‌شدۀ تحت-رادیوتراپی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر ترکیب‌های مختلف تمرین بدنی و ‌ذهنی بر میزان درجۀ آزادی (دامنۀ حرکتی) مفصل شانۀ زنان مبتلا به سرطان پستان ماستکتومی‌شدۀ تحت‌رادیوتراپی انجام گرفت. بدین‌منظور، 40 بیمار مبتلا به سرطان پستان بستری در بیمارستان میلاد اصفهان به‌صورت تصادفی در 4 گروه تمرین بدنی، ذهنی، ترکیبی (ذهنی و بدنی) و کنترل قرار گرفتند. گروه‌های تجربی در 25 جلسۀ 30 دقیقه‌ای به انجام تمرین‌های مربوط‌ به خود پرداختند. پیش-آزمون، قبل از مداخله و پس‌آزمون در پایان مداخله گرفته شد. همچنین، به‌منظور تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس یک‌راهه استفاده گردید. یافته‌ها بیانگر این است که بین گروه‌‌های مختلف در میزان درجۀ آزادی مفصل شانه اختلاف وجود دارد. همچنین، نتایج نشان می‌دهند که تمرین بدنی منجر به بهبود تمام حرکات دامنۀ حرکتی، به‌جز نزدیک کردن شده است. تمرین ذهنی نیز موجب بهبود تمام حرکات دامنۀ حرکتی، به‌جز نزدیک کردن و چرخش داخلی شده و تمرین ترکیبی باعث بهبود معنادار تمام حرکات دامنۀ حرکتی شده است. علاوه‌براین، دریافت می‌شود که اثر تمرین بدنی در حرکات خم کردن، باز کردن، دور کردن و چرخش خارجی‌ بهتر از تمرین ذهنی می‌باشد. اثر تمرین ترکیبی نیز در حرکت چرخش داخلی، بهتر از تمرین بدنی بوده و اثر تمرین ترکیبی در تمام حرکات بهتر از تمرین ذهنی است. به-طورکلی و براساس یافته‌ها، می‌توان در مراکز درمانی‌ از روش ترکیبی برای بهبود دامنۀ حرکتی مفصل شانۀ زنان مبتلا به سرطان پستان ماستکتومی‌شدۀ تحت‌رادیوتراپی به‌عنوان درمان کمکی بهره گرفت.

Keywords

• تمرین ذهنی
• دامنه حرکتی
• ماستکتومی رادیکال
• رادیوتراپی