شناسایی عوامل مؤثر در سنجش بهره‌وری پژوهشی اعضای هیأت علمی در حوزه‌ی علوم انسانی و اجتماعی (مطالعه موردی: دانشگاه تهران)

Abstract

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر سنجش بهره‌وری پژوهشی اعضای هیأت علمی در حوزه‌های علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه تهران صورت گرفت.مواد و روش‌ها: پژوهش با رویکرد کیفی به شیوه نظریه برخاسته از داده‌ها (روش نوخاسته) انجام گرفت. به منظور گردآوری داده‌های پژوهش، ابزار مصاحبه نیمه‌ساختاریافته بکار برده شد. مصاحبه‌هایی با 18 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها به صورت هدفمند با راهبرد نمونه‌گیری ملاک‌محور انجام گرفت. داده‌ها طی دو مرحله کدگذاری باز و محوری مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند. روایی یافته‌های پژوهش با استفاده از روش‌های بررسی توسط اعضا، بررسی کنندگان بیرونی و چندسویه نگری منابع داده‌ها تضمین گردید.بحث و نتیجه‌گیری: نتایج تحلیل کیفی پژوهش نشان داد که عوامل اصلی در سنجش بهره‌وری پژوهشی اعضای هیأت علمی در سه بعد؛ کیفیت بروندادهای پژوهش (کیفیت مقاله، کتاب، پایان‌نامه، نوآوری و اخلاق در پژوهش)، اثر دستاوردهای پژوهش (استنادات، تعاملات پژوهشی، اشاعه و کاربست نتایج، ترویج علم، فناوری، درآمدزایی و اعتبار پژوهشی) و محیط پژوهش (منابع مالی و کالبدی، منابع انسانی و مکانیزم تشویقی) قرار می‌گیرند.

Keywords

• آموزش عالی
• ارزشیابی پژوهش
• اثر پژوهش
• بهره‌وری پژوهش
• کیفیت پژوهش