اثرات وابسته به وضعیت رشد نقدینگی بر نوسانات نرخ ارز در اقتصاد ایران

Abstract

این مطالعه واکنش پویای نوسانات نرخ ارز اسمی را به وضعیت‌های مختلف رشد نقدینگی در اقتصاد ایران و طی دوره زمانی 1398:04-1369:03 مورد تحلیل قرار می‌دهد. بدین منظور نوسانات نرخ ارز اسمی با استفاده از مدل MS-EGARCH(1,1)[1] با توزیع شرطی sstd محاسبه شده است. نتایج مطالعه با بهره‌گیری از مدل خودرگرسیون برداری آستانه‌ای[2] (TVAR) و لحاظ نوسانات نرخ ارز اسمی به عنوان متغیر آستانه حاکی از آن است که در رژیم پایین نوسانات نرخ ارز اسمی، وقفه‌های رشد نقدینگی اثر معنی‌داری بر نوسانات نرخ ارز اسمی ندارند اما در رژیم بالای نوسانات نرخ ارز اسمی، وقفه‌های رشد نقدینگی اثر مثبت و معنی‌داری بر نوسانات نرخ ارز اسمی دارند؛ همچنین رابطه مبادله تجاری، نوسانات نرخ ارز اسمی را در رژیم بالای نوسانات نرخ ارز اسمی، کاهش می‌دهد. نتایج مطالعه با استفاده از مدل خودرگرسیون برداری با امکان تغییر رژیم مارکوف[3] (MSVAR) نشان می‌دهد که در معادلات نوسانات نرخ ارز اسمی و رشد نقدینگی، ضرایب خودرگرسیونی در هر دو رژیم معنی‌دار هستند. همچنین نتایج آزمون علیت گرنجر بر پایه معادلات MSVAR حاکی از آن است که در رژیم پایین نوسانات نرخ ارز اسمی، رشد نقدینگی علت گرنجری نوسانات نرخ ارز اسمی نمی‌باشد اما رشد نقدینگی علیت گرنجر نوسانات نرخ ارز اسمی در رژیم بالای نوسانات نرخ ارز اسمی خواهد بود. از طرف دیگر، رابطه مبادله تجاری نیز علیت گرنجر نوسانات نرخ ارز اسمی در رژیم بالای نوسانات نرخ ارز اسمی است. با توجه به نتایج مطالعه در رژیم بالای نوسانات نرخ ارز اسمی، رشد نقدینگی و رابطه مبادله تجاری بر نوسانات نرخ ارز اسمی مؤثر می‌باشند، لذا چنانچه رشد نقدینگی کنترل شود و رابطه مبادله تجاری بهبود یابد، باعث کاهش در نوسانات نرخ ارز اسمی می‌شود که می‌تواند به عنوان یک نکته راهبردی مورد توجه سیاست‌گذاران قرار گیرد.

Keywords

• مدل خودرگرسیون برداری آستانه‌ای (tvar)
• مدل خودرگرسیون برداری با امکان تغییر رژیم مارکوف (msvar)
• مدل مارکوف سوئیچینگ گارچ (msgarch)
• نقدینگی
• نوسانات نرخ ارز اسمی