Interes publiczny a porozumienia ograniczające konkurencję w praktyce orzeczniczej Delegatury Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Bydgoszczy

Abstract

Interes publiczny stanowi uzasadnienie dla ograniczenia konstytucyjnej zasady wolności działal­ności gospodarczej w postaci zakazu zawierania porozumień ograniczających konkurencję. Wyznacza zakres tego ograniczenia i wskazuje zachowania przedsiębiorców, które będą uważane za antykonkurencyjne. Interes publiczny jest jednak niedookreślony normatywnie, przez co jest różnie definiowany w zależności m.in. od przy­jętych podstaw doktrynalnych polityki konkurencji. Artykuł przedstawia prezentowane w doktrynie i orzeczni­ctwie rozumienie interesu publicznego. Stanowi to punkt wyjścia do przeprowadzenia badań nad sposobem identyfikowania interesu publicznego w praktyce orzeczniczej Delegatury Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsu­mentów w Bydgoszczy. W tym celu przeanalizowano decyzje dotyczące porozumień ograniczających konkuren­cję wydawane przez Prezesa UOKiK – Delegaturę w Bydgoszczy od czasu wejścia w życie obowiązującej ustawy, a także wyroki sądów, które zapadały w wyniku rozpatrzenia odwołań składanych w tych sprawach. Analiza ta pozwoliła na wyciągnięcie wniosku, że mimo formalnego badania dopuszczalności tej interwencji w każdej spra­wie, wysiłki Prezesa UOKiK koncentrują się przede wszystkim na wykazaniu zawierania przez przedsiębiorców porozumień ograniczających konkurencję, naruszających przepis art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r.

Keywords

• interes publiczny
• prawo ochrony konkurencji
• porozumienia ograniczające konkurencję