پیش بینی رفتار جستجوی شغل بر اساس ویژگی های شخصیتی با نقش تعدیل گری خودارزشیابی های محوری

Abstract

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش‌­بینی رفتار جستجوی شغل بر اساس ویژگی­‌های شخصیتی با نقش تعدیل­‌گری خودارزشیابی‌­های محوری انجام شد. روش: روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده‌­ها همبستگی است. جامعه آماری متقاضیان شغلی بودند که در سال 1397 به موسسات مشاوره شغلی و کاریابی غیردولتی شهر تهران مراجعه ­کردند. حجم نمونه با روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 206 متقاضی شغل انتخاب شد. داده­‌های پژوهش از طریق پرسشنامه رفتار جستجوی شغل بلو (1994)، پرسشنامه ویژگی‌­های شخصیتی (NEO) و پرسشنامه خودارزشیابی‌­های محوری جاج و همکاران (2003) جمع آوری شدند و تحلیل داد‌­ها از طریق آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام شد. یافته‌­ها: نتایج نشان داد مدل پیش­بینی رفتار جستجوی شغل بر اساس ویژگی‌های شخصیتی با نقش تعدیل­‌گری خودارزشیابی‌­های محوری از برازش قابل قبولی برخوردار است. نتایج: نتایج حاکی از آن است که می‌توان از طریق ویژگی‌های شخصیتی میزان رفتار جستجوی را پیش‌­بینی کرد. بنابراین باید مولفه‌های ویژگی‌­های شخصیتی به عنوان عوامل مهم در پیش‌بینی رفتار جستجوی شغل در نظر گرفته شوند. همچنین خودارزشیابی‌های محوری نقش تعدیل‌­گری را در پیش‌بینی رفتار جستجوی شغل بر اساس ویژگی‌­های شخصیتی ایفا می‌کند.

Keywords

• رفتار جستجوی شغل
• ویژگی های شخصیتی
• خود ارزشیابی های محوری