مجله دانشکده پزشکی اصفهان (May 2010)
بررسی میزان شیوع جهش JAK2 V617Fو ارتباط این جهش با یافتههای آزمایشگاهی و بالینی در بیماران مبتلا به نئوپلاسمهای میلوپرولیفراتیو مزمن
Abstract
مقدمه: در سال 2005، چندین گروه شیوع بالایی از جهش V617F (G→T) را در ژن تیروزین کیناز JAK2 در نئوپلاسمهای میلوپرولیفراتیو مزمن (MPNs) شناسایی کردند. در مطالعهی حاضر میزان شیوع این جهش و ارتباط آن با یافتههای آزمایشگاهی و بالینی در بیماران مبتلا به این نئوپلاسمها مورد ارزیابی قرار گرفت. روشها: جهش JAK2 V617F با روش سیستم تکثیر متزلزل جهشها (ARMS-PCR) در 92 بیمار با تشخیص جدید یا در حال درمان مبتلا به نئوپلاسمهای میلوپرولیفراتیو مزمن (MPNs) از طریق نمونه گیری تصادفی ساده مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها: جهش در 6/86 درصد (30/26) بیماران پلیسیتمی ورا، 6/46 درصد (15/7) بیماران ترومبوسیتمی اولیه، 5/61 درصد (13/8) بیماران میلوفیبروز اولیه و 14 درصد (34/4) بیماران لوسمی میلوئید مزمن شناسایی شد. بیماران جهش مثبت پلیسیتمی ورا، میزان گلبولهای سفید بالاتری داشتند (03/0 = P). به علاوه، از 26 بیمار پلیسیتمی ورا JAK2 مثبت، 16 بیمار زن بودند و 17 بیمار اسپلنومگالی داشتند. یک بیمار پلیسیتمی ورا به طور همزمان دارای جهش JAK2 و ناهنجاری کروموزومی فیلادلفیا بود. در سایر گروهها تفاوت قابل توجهی یافت نشد. وجود جهش توسط روش Sequencing مورد تأیید قرارگرفت. نتیجهگیری: این یافتهها بیان میکند که تشخیص جهش JAK2 V617F نه تنها دارای اهمیت تشخیصی است بلکه در درمان بیماریهای نئوپلاسمهای میلوپرولیفراتیو مزمن (MPNs) از طریق داروهای مهار کنندهی مسیر STAT/JAK نقش دارد. واژگان کلیدی: جهش JAK2، نئوپلاسمهای میلوپرولیفراتیو، سیستم تکثیر متزلزل جهشها.