ارزیابی کیفیت هوای شهر مشهد بر اساس شاخص AQI در سال 1394

Abstract

زمینه و هدف: آلودگی هوا به عنوان یکی از نگرانی‌های عصر حاضر، علاوه بر تخریب محیط و خسارات اقتصادی، سلامت انسان را با مخاطرات جدی روبه‌رو کرده است. پایش مداوم کیفیت هوا جهت تعیین آلاینده‌ها و شناسایی منابع انتشار آنها نیز یکی از راهکارهای اساسی برای کنترل آلودگی هوا به شمار می‌رود. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کیفیت بهداشتی هوای شهر مشهد و معرفی آلاینده مسئول در سال 1394 انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، غلظت آلاینده‌های هوا شامل منواکسید‌کربن، دی‌اکسید گوگرد، دی‌اکسید نیتروژن، ذرات معلق کوچک‌تر از 2/5 و 10 میکرون و ازن در سه گروه ایستگاه‌های شهری، حومه شهری و ایستگاه‌های ترافیکی طی سال 1394 اندازه‌گیری شدند. بر مبنای شاخص کیفیت هوا (AQI)، کیفیت هوا در گروه‌های خوب، متوسط، غیر بهداشتی برای گروه‌های حساس، غیر بهداشتی، خیلی غیر بهداشتی و خطرناک طبقه‌بندی شد. یافته‌ها: از مجموع 365 روز در سال 1394، 12/8 درصد هوای پاک، 74 درصد هوای سالم و 12/6 درصد هوای ناسالم برای گروه‌های حساس بود، به عبارتی هوای شهر مشهد در 13 درصد ایام هوای پاک، 74/5 درصد هوای سالم و 12/5 درصد در شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس داشته است. نتیجه گیری: نتایج بررسی‌ها نشان داد آلاینده اصلی در سال 1394، ذرات معلق کوچک‌تر از 2/5 میکرون بوده است.

Keywords

• آلودگی هوا
• شاخص کیفیت هوا
• مشهد