تاثیر تمرینات ریتمیک همراه با موسیقی بر رشد مهارت‌های حرکتی درشت و ادراک بینایی کودکان کم‌توان ذهنی آموزش پذیر

Abstract

مقدمه و اهداف افراد کم‌توان ذهنی به دلیل اختلال در یکپارچگی اطلاعات حسی و حرکتی، در آزمون‌های ادراکی-حرکتی نمره‌های کمتری نسبت به افراد عادی دریافت می‌کنند و وضعیت تعادل آنها بی‌ثبات‌تر از افراد سالم است. متخصصان نیز برای کودکانی که نقص‌های ادراکی-حرکتی دارند، برنامه‌هایی را توصیه می‌کنند که ساختاری منسجم داشته و با نیازها و مشکلات آنها متناسب باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات ریتمیک همراه با موسیقی بر رشد مهارت‌های حرکتی درشت و ادراک بینایی کودکان کم‌توان ذهنی آموزش­‌پذیر بود. مواد و روش­ ها در پژوهش حاضر از روش نیمه ­تجربی با طرح پیش ­آزمون و پس ­آزمون با دو گروه تجربی و کنترل استفاده شد. نمونه آماری تحقیق نیز 30 نفر از کودکان کم‌ توان ذهنی آموزش‌پذیر با رده سنی 7 تا 11 سال (15 نفر گروه تجربی و 15 نفر گروه کنترل) بودند. برای سنجش رشد مهارت‌های حرکتی درشت، از آزمون رشد مهارت‌های حرکتی درشت اولریخ و به منظور ارزیابی ادراک بینایی، از آزمون ادراک بینایی بنتون استفاده شد. به منظور تجزیه­ و­ تحلیل داده‌ها، از آزمون تحلیل واریانس مدل ترکیبی 2 در 2 در سطح معناداری 0/05 جهت بررسی تفاوت‌های دو گروه در پیش آزمون و پس ­آزمون استفاده شد. یافته ­ها یافته‌ها نشان داد که گروه تجربی (تمرینات ریتمیک همراه با موسیقی) بر رشد مهارت‌های حرکتی درشت (0/024=P) و ادراک بینایی (0/049=P) کودکان کم‌توان ذهنی آموزش ­پذیر تأثیر مثبت و معناداری داشت. نتیجه­ گیری به نظر می‌رسد که تمرینات ریتمیک همراه با موسیقی به احتمال باعث بهبود مهارت‌های حرکتی درشت و ادراک بینایی کودکان کم‌توان ذهنی آموزش­ پذیر می‌شود؛ لذا استفاده از این نوع تمرینات برای کودکان در مراکز توانبخشی توصیه می‌شود.

Keywords

• تمرینات ریتمیک
• موسیقی
• مهارت‌های حرکتی درشت
• ادراک بینایی
• کودکان کم‌توان ذهنی آموزش پذیر