مطالعات مدیریت ورزشی (Feb 2015)
راهکارهای توسعه ورزش همگانی در دانشگاههای ایران
Abstract
شناختعواملموثر برتوسعهورزشهمگانی مثل انگیزهها و موانع مشارکت ورزشی افراد بهبرنامهریزان کمک خواهد کرد تابااتخاذتدابیرمناسببهرفعموانعبپردازند. هدف پژوهش حاضر نیز مطالعه موانع فعالیتبدنی جامعه دانشگاهی (اعضای هیئت علمی، کارکنان و دانشجویان) به منظور ارائه راهکارهای توسعه ورزش همگانی در دانشگاههای ایران بود. این پژوهش توصیفی-تحلیلی و از نوع همبستگی است که به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری شامل تمامی اعضای هیئت علمی، کارکنان و دانشجویان دانشگاههای سراسری ایران بود که در نهایت، 779 نفر (233 نفر عضو هیئت علمی،224 نفر کارمند و 322 نفر دانشجو) به عنوان نمونه در این پژوهش شرکت کردند و به پرسشنامه محقق ساخته موانع فعالیت بدنی پاسخ دادند. این پرسشنامه شامل 66 گویه در مقیاس لیکرت پنج ارزشی بود که روایی صوری و محتوایی آن مورد تأیید متخصصان قرار گرفت و پایایی آن نیز در یک مطالعه راهنما و به روش آلفای کرونباخ محاسبه شد (953/0=α). از روش تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متعامد برای شناسایی عاملها و از روش تحلیل عاملی تأییدی برای تأیید عاملها و ارائه الگو استفاده شد. در تحلیل عاملی اکتشافی، از 66 سوال پرسشنامه موانع، 58 سؤال با داشتن بار عاملی مناسب در شش عامل سازمانی و مدیریتی، محیطی، روانشناختی، درون فردی، عدم حمایت اجتماعی و محدودیت زمانی قرار گرفتند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد عاملهای"عدم حمایت اجتماعی" و "سازمانی و مدیریتی" هر یک با بار عاملی 83/0 و 79/0 بیشترین تأثیر را در تبیین موانع مشارکت ورزشی داشتند. توجه به عوامل بازدارنده (موانع) شناسایی شده در این پژوهش و سعی در برطرف کردن آن ها میتواند زمینه مشارکت هرچه بیشتر جامعه دانشگاهی در فعالیتهای بدنی و برنامههای ورزش همگانی دانشگاه را فراهم نماید. به علاوه، در این پژوهش بر اساس عاملهای موانع، راهکارهایی برای توسعه ورزش همگانی در دانشگاهها ارائه شده است.
